Ruszaj na city break z trekkingiem w Gruzji!
City break z trekkingiem i tanimi lotami do Kutaisi – to wszystko, czego potrzebujesz, aby w kilka dni naładować akumulatory i przeżyć aktywną przygodę w Gruzji! Na szlaku magiczne Tbilisi, skalne miasto Uplisciche, Mccheta i Gruzińska Droga Wojenna, jedna z najbardziej spektakularnych górskich tras, gdzie napotkasz starożytne twierdze, zaciszne wioski, stadka owiec, imponujące przełęcze i wodospady u Wrót Kaukazu. Zobacz górę Kazbek, słynną cerkiew Cminda Sameba, pomnik w Gudauri i twierdzę Ananuri. Rusz na wędrówkę przez obłędnie piękne, zielone doliny: Truso z rdzawymi trawertynami i gejzerami, Sno z gigantycznymi kamiennymi głowami i Juta z masywem Chaukhi, zwanym „gruzińskimi Dolomitami”. Odkryj miejsca, w których ożywają legendy i poczuj prawdziwą dzikość Kaukazu!
Degustacja gruzińskiego wina i czaczy
Gruzińskie tańce i muzyka na żywo
Kameralna grupa
Lokalny koloryt i kultura
Noclegi w hotelach 3* (pokoje 2-os. z łazienkami)
Off-road i trekking w górach Kaukazu
Opieka polskojęzycznego pilota-przewodnika Tamada Tour
Przejazd spektakularną Gruzińską Drogą Wojenną
Składki na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny i Turystyczny Fundusz Pomocowy
Supra – tradycyjna gruzińska biesiada z winem i tamadą
Transfery lotnisko – hotele – trasa wycieczki (klimatyzowany bus)
Ubezpieczenie KL, NNW, OC + bagaż
Wejścia biletowane do atrakcji
Wyżywienie (śniadania i obfite obiadokolacje z winem)
Gwarancja Zwrotu Pieniędzy w 14 dni ?
Gruzińska Droga Wojenna to jedna z najbardziej spektakularnych górskich tras w Gruzji. Wiodąca z Tbilisi do rosyjskiego miasta Władykaukaz, już w starożytności była wykorzystywana jako szlak wojskowy, handlowy i podróżniczy. Wędrowały tędy armie rzymskie, perskie i mongolskie, kupcy, bryki pocztowe i ludy przemieszczające się między Azją a Europą. Dawniej tę solidnie ufortyfikowaną arterię zwano Drogą Darialską (od Wąwozu Darialskiego nieopodal granicy Gruzji i Rosji), a dzisiejsze miano zyskała w 1861 r. – po szeroko zakrojonym i kosztującym zawrotną sumę remoncie nawierzchni, przeprowadzonym z rozkazu cara Aleksandra I, który zaanektował Królestwo Gruzji. Nazwa Gruzińskiej Drogi Wojennej jasno daje do zrozumienia, jakim celom służyła od XVIII w. ta malownicza trasa. Współcześnie jest ona wykorzystywana jako droga tranzytowa, głównie dla ciężarówek wiozących towary z Armenii do Rosji. Gruzińska Droga Wojenna to także nie lada atrakcja turystyczna. Szlakiem, który wije się zapierającymi dech w piersi serpentynami nad rzeką Terek, dotrzemy wprost do słynnej cerkwi Cminda Sameba z widokiem na majestatyczny Kazbek (5054 m n.p.m.), po drodze mijając cuda przyrody i architektury: twierdzę Ananuri (XVI–XVII w.) nad ogromnym zbiornikiem wodnym Zhinvali, kurort narciarski Gudauri czy bajeczną dolinę Sno.
Dolina Truso uchodzi za najpiękniejszą w Gruzji. Aby poznać bliżej ten raj na ziemi, wyruszymy wąwozem wzdłuż rzeki Terek, gdzie zielony górski pejzaż przecinają białe i pomarańczowe trawertyny. Pełna ukwieconych łąk i hal kotlina, w której latem pasterze wypasają bydło i owce, miejscami jawi się jako surowa, bezleśna pustka, wypełniona jedynie majestatycznymi, nagimi górami i nie mniej rdzawymi od nich glebami. Wypływy i wyziewy lokalnych źródeł mineralnych przesycają tutejsze powietrze zapachem siarki i żelaza, nadając temu niemal całkiem opustoszałemu jarowi magiczną aurę. Niesamowite wrażenie podsycają opuszczone wioski, ruiny kamiennych domów i zniszczone krzyże, które zobaczymy na drodze wiodącej do ruin fortecy Zakagori.
Powędrujemy w góry, gdzie za magiczną doliną Sno, pośród pasterskich łąk, na wysokości 2150 m n.p.m., przycupnęła maleńka wioska Juta. Leżąca w dolinie o tej samej nazwie, zachwyca iście bajkowym krajobrazem Parku Narodowego Kazbegi. Maszerując do jednej z najwyżej położonych osad w Gruzji przez zieloną kotlinę z widokiem na strzeliste granie masywu Chaukhi, zwanego gruzińskimi Dolomitami, usłyszymy jedynie kojącą ciszę, przerywaną szmerem rzecznych wód. Po drodze z doliny Sno napotkamy fascynujące kamienne twarze dłuta uznanego gruzińskiego rzeźbiarza Meraba Piraniszwilego. Wśród nich rozpoznamy Ilię Czawczawadzego, Akaki Ceretelego, Aleksandra Kazbegi, Ważę Pszawelę i innych zasłużonych dla kultury narodowej Gruzinów. Zobaczymy też rezydencję patriarchy gruzińskiego Kościoła i ruiny twierdzy rodu Guduszauri, z której wieży roztacza się oszałamiający widok na okolicę.
Pokonamy wijącą się serpentynami Gruzińską Drogę Wojenną, aby na własne oczy zobaczyć najbardziej rozpoznawalną widokówkę Gruzji. W Stepancmindzie, miasteczku zwanym dawniej Kazbegi, leżącym nad wodami rzeki Terek i u stóp lodowca Gergeti, wskoczymy w terenówkę, którą udamy się na spotkanie z wygasłym kaukaskim wulkanem i drugą najwyższą górą Gruzji – Kazbekiem (5033 m n.p.m.). Wyruszymy stromym, pełnym zakrętów szlakiem na emocjonującą eskapadę do położonej wysoko nad dachami domów, 2170 m n.p.m., XIV-wiecznej cerkwi Cminda Sameba. Obejrzymy święty dla Gruzinów kamienny klasztor z dobudowaną później dzwonnicą, który w chwilach zagrożeń okazywał się bezpieczną przystanią dla narodowych relikwii. Przemierzając połacie zielonych łąk wokół świątyni, zobaczymy przepiękną panoramę okolicy i wyłaniający się ponad chmurami, ośnieżony szczyt monumentalnego Kazbeku.
Wyruszymy po malowniczo zielonej, usianej cerkwiami oraz ruinami zamków i fortyfikacji Gruzińskiej Drodze Wojennej na spotkanie z księciem Kaukazu. W najciekawszym punkcie widokowym przepięknej doliny Chewi staniemy oko w oko z Kazbekiem – najsłynniejszą i trzecią co do wysokości górą Gruzji (5054 m n.p.m.). Patrząc na skrytego w obłokach samotnego olbrzyma, zrozumiemy, dlaczego miejscowi mówią na niego Mkinwarcweri – Lodowy Szczyt. Poznamy sekrety białej piramidy wygasłego (lub uśpionego) wulkanu, który został zdobyty przez brytyjską ekspedycję Freshfielda, Moore’a i Tuckera dopiero w 1868 r., lecz już w starożytności przyciągał śmiałków, uważających Kaukaz za miejsce, gdzie swój początek biorą ludzkość i czas. U zboczy skalistego kolosa usłyszymy echo legend o mitycznym herosie Amiranim, gruzińskim Prometeuszu, którego Bóg miał przykuć do ściany pięciotysięcznika, a także o żłobku Jezusa i namiocie Abrahama, rzekomo przechowywanych w Betlemi – grocie usytuowanej na północnej ścianie góry, na wysokości 4000 m n.p.m.
Tbilisi to miasto magiczne. Bajecznie piękna stolica Gruzji tworzy orientalny kalejdoskop feerycznych wrażeń, których nie sposób doświadczyć nigdzie indziej i z niczym porównać. Według legendy Tbilisi założył w IV w. król Wachtang I Gorgasali, oczarowany wstęgą Kaukazu z gorącymi źródłami siarkowymi. Od nich pochodzi nazwa miasta (tbili znaczy po gruzińsku „ciepły” – Tbilisi to dosłownie „ciepłe źródła”, a jednym słowem: „Cieplice”) i to również one dały początek najstarszej, 1500-letniej Abanotubani, czyli Dzielnicy Łaźni. Dotrzeć tu warto, zaczynając od eskapady kolejką gondolową ponad dachami starówki na szczyt wzgórza Sololaki z potężną twierdzą Narikala (VI–VIII w.), pomnikiem Kartlis Deda (Matki Gruzji, XX w.) i wspaniałą panoramą miasta, którego symbolami są także futurystyczny most Pokoju nad rzeką Mtkwari i Cminda Sameba – największa cerkiew Kaukazu (XX w.). Szlak wzdłuż murów fortecy, z widokiem na cerkiew Metechi (XIII w.) na drugim brzegu rzeki, wiedzie wprost do historycznej dzielnicy Abanotubani. Kryje one słynne łaźnie siarkowe (ikoną jest XIX-wieczna łaźnia Orbeliani z mozaikowym frontonem w perskim stylu), wodospad Leghvtakhevi, kolorowe domy na skałach i urokliwe ulice, których perełkami są rzeźba tamady, cerkwie Sioni (XI–XII w.) i Anczischati (V–VI w.), krzywa wieża zegarowa przy teatrze lalek Rezo Gabriadze, liczne muzea, knajpki, wine bary. Nieopodal rozciąga się reprezentacyjna aleja Rustawelego, a na niej – Gruzińskie Muzeum Narodowe, pomnik św. Jerzego na placu Wolności, dawny ratusz, gmach parlamentu (w 2003 r. rozegrała się tu rewolucja róż), opera, dawny pałac gubernatora Kaukazu, cerkiew Kaszweti (XIX w.), teatr, filharmonia, modne butiki. Na mapie gruzińskiej stolicy kuszą też pchli targ Suchy Most, hipsterska Fabrika i inne atrakcje Tbilisi, spowitego baśniową aurą i lśniącego w górskiej dolinie niczym płynne złoto.
Supra to tradycyjna gruzińska biesiada – i o wiele więcej niż smacznie zastawiony stół. Supra, od 2017 r. wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO, to w istocie spowity bogatym rytuałem ceremoniał, który syci ciało i ducha, obfituje w pyszne jedzenie, wino z kwewri, śpiewy, żywiołowe tańce ludowe oraz poetyckie toasty tamady (mistrza ceremonii), które urastają do rangi sztuki oratorskiej i są pretekstem do głębokiej refleksji nad życiem. W zależności od okazji Gruzini organizują supry radosne (keipi) i smutne (kelechi), różniące się nastrojem, potrawami oraz kolejnością i tematyką toastów – tych Gruzini znają blisko 150, podczas większości supr wygłaszają przeciętnie 10–20, a każdy z nich może być recytowany nawet przez pół godziny i stać się dłuższą, wciągającą przypowieścią o życiu, sztuce, kulturze, religii, historii czy rodzinie, zakończoną morałem albo życzeniami. Etykieta gruzińskich toastów wymaga, by wznosić je wyłącznie winem lub czaczą, stać podczas przemowy tamady, wygłaszać własne laudacje tylko za alaverdi – słownym pozwoleniem mistrza ceremonii, a na koniec powiedzieć gaumardżos, co oznacza „zwycięstwo” i jest odpowiednikiem swojskiego: „Na zdrowie!”.
Gruzja jest pyszna! Sekrety gruzińskiej sztuki kulinarnej? Prostota, lokalne składniki oraz spora porcja soczystych warzyw i owoców, świeżych ziół i aromatycznych przypraw. Od kameralnych knajpek przez kultowe restauracje po zaprzyjaźnione winnice będziemy biesiadować na całego i odkrywać wszystkie smaki perły Kaukazu! Skosztujemy placki chaczapuri i kołduny chinkali – najsłynniejsze gruzińskie potrawy, które raczą podniebienia rozmaitymi nadzieniami dla miłośników kuchni wege i mięsnej. Na przystawkę sięgniemy po kolorowe pchali, doskonałe sery i chleb tonis puri z pieca szamotowego, a na większy apetyt – po sycące kababi, szaszłyki mcwadi, tołmę (gruzińskie gołąbki), szkmeruli (kurczak w sosie czosnkowym), ostri (gulasz wołowy), badridżani (bakłażany z orzechową pastą saciwi), leczo adżabsandali, zupy charczo, czichirtma, fasolową lobio. Smakowite kąski podlejemy orzeźwiającą lemoniadą i wybornym winem z kwewri, wznosząc wraz z tamadą niejeden toast. A co na deser? Koniecznie czurczchele – tradycyjne gruzińskie słodycze z orzechów włoskich w tatara, czyli karmelizowanym soku winogronowym.
Gruzja jest ojczyzną winiarstwa. W kraju rośnie ok. 500 odmian winogron, lokalna tradycja winiarska liczy 8 tys. lat, a unikalna w skali światowej metoda produkcji wina w kwewri została wpisana na Listę Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO. Kwewri to gliniane amfory do przechowywania i leżakowania wina, które zakopuje się w ziemi. Ta oryginalna technika wyrobu wina została wynaleziona przez ludy zamieszkujące Gruzję już w VI tysiącleciu p.n.e., prawdopodobnie pod wpływem kultury Sumerów. Jak powstaje gruzińskie wino w kwewri? Najpierw umieszcza się sok winogronowy i pulpę (skórki i pestki) w amforze, którą przykrywa się płaskim kamieniem. Zawartość miesza się 3–4 razy dziennie tradycyjnymi narzędziami, aby pobudzić proces fermentacji. Po 2 miesiącach kwewri zostaje szczelnie zaczopowane gliną i pozostawione do sklarowania zawartości – na dnie amfory osiada pulpa (czacza), a powyżej powstaje wino. Po upływie 3–6 miesięcy następuje otwarcie kwewri, wino jest przelewane do mniejszych amfor lub butelek, a z czaczy produkuje się gruzińską wódkę winogronową. Procesu fermentacji nie można przerwać, dlatego gruzińskie wino jest wyłącznie wytrawne. Otwarcie kwewri to wielka uroczystość: drewnianą łopatą ściąga się gliniany czop, następnie chochlą nabiera wino do dzbanka, czarek lub kieliszków, skąd można wziąć pierwszy łyk kaukaskiego napoju bogów o wybornym smaku i aromacie. Choć w poszczególnych winnicach otwarcie kwewri jest mniej lub bardziej osnute tradycyjnym rytuałem kulturowym, to stanowi ono jedyne w swoim rodzaju, absolutnie niezwykłe doświadczenie gruzińskiego winiarstwa.
Na lewym brzegu Mtkwari, nieopodal Gori, rodzinnego miasta Józefa Stalina, natrafimy na fenomen dawnej architektury – Uplisciche (UNESCO), czyli starożytne, jaskiniowe miasto. Zwiedzimy wydrążone w skałach z piaskowca ogromne jaskinie i tunele, a także otoczony siecią klifów dziedziniec wewnętrznego miasta (później centrum wioski Zena), które były zamieszkane od V w. p.n.e. aż do średniowiecza! Oczyma wyobraźni zobaczymy tętniące tu niegdyś życie: rolników uprawiających winorośl, żołnierzy dbających o jaskiniowe fortyfikacje, rzemieślników wyrabiających bogato zdobione naczynia, noże i monety. W jednej z najstarszych osad na Kaukazie natkniemy się też na zabytki archeologiczne i architektoniczne z epoki brązu i kultury Kura-Araz. Obejrzymy również ceglaną bazylikę z IX–X w. – wybudowaną ledwie 200 lat przed tym, jak potęga skalnego miasta przygasła po inwazji Mongołów.
Mccheta to pierwsza stolica Gruzji i perła architektury sakralnej, w której od wieków bije religijne serce kraju. Miasto jest wpisane na listę UNESCO, a do jego najważniejszych zabytków należą trzy bezcenne świątynie: cerkiew Dżwari (VI w.), katedra Sweticchoweli (XI w.) i klasztor Samtawro (IV–XVI w.). Sanktuaria te są związane z legendą św. Nino, za której sprawą Gruzja przyjęła chrześcijaństwo już w 337 r. jako druga po Armenii, o czym napisano w „Nawróceniu Kartlii”, relikcie gruzińskiej literatury z VII w. Cerkiew Dżwari, czyli Krzyża, znajduje się na wzgórzu pod miastem, gdzie według tradycji chrześcijańskiej św. Nino postawiła pierwszy na ziemiach gruzińskich krzyż. Surowe wnętrza świątyni oraz rozpościerający się ze wzgórza piękny widok na styk rzek Mtkwari i Aragwi robią niezapomniane wrażenie! W centrum Świętego Miasta dumnie wznosi się natomiast najważniejsza w Gruzji katedra Sweticchoweli. Jest to historyczne miejsce koronacji i wiecznego spoczynku króla Wachtanga I i władców z dynastii Bagrationów, a obecnie siedziba władz Gruzińskiego Prawosławnego Kościoła Apostolskiego. Katedra owiana jest legendą o Żydzie Eliaszu, który przyniósł do Mcchety chiton Jezusa Chrystusa. W Sweticchoweli koniecznie trzeba zobaczyć freski ze scenami z Apokalipsy, prawdopodobnie jedyne na świecie przedstawienie 12 znaków zodiaku namalowane na ścianie świątyni, wyciosaną z jednego głazu chrzcielnicę z IV w., relikwie św. Andrzeja, odwzorowany 1:1 jerozolimski Grób Pański oraz starożytne inskrypcje, które dały początek gruzińskiemu alfabetowi. Nieopodal, w żeńskim klasztorze Samtawro, znajdują się z kolei nagrobki św. Gabriela, zwanego gruzińskim ojcem Pio, a także króla Miriana i królowej Nany, którzy w IV w. przyjęli chrześcijaństwo w imieniu całego narodu. Mccheta, jedno z najstarszych miast Gruzji, dziś pełne brukowanych uliczek, nastrojowych knajpek i stoisk z pamiątkami, kryje się jeszcze wiele historycznych ciekawostek: ruiny twierdzy Armazisciche (pałacu królewskiego), mosty z czasów rzymskich i inne warte odkrycia skarby przeszłości.
Przemierzając Kaukaz, na każdym kroku doświadczymy słynnej gruzińskiej gościnności. Przekonamy się, że popularne powiedzenie: „Jeżeli Gruzin zaprosi do domu gościa, to jest to jego gość. Ale jeżeli gość sam zatrzyma się przed domem Gruzina, to znaczy, że przysłał go sam Bóg, a z Bogiem się nie dyskutuje”, to nie puste słowa ani legenda. Jako dar od Boga, będziemy witani ze szczerą, naturalną radością i traktowani z szacunkiem, jak najbliższe osoby, upragnione i długo wyczekiwane, którym nie może niczego zabraknąć i których każde pragnienie zostanie spełnione, zanim zdążymy je wypowiedzieć. Bo punktem honoru dla gruzińskiego gospodarza jest przybysza ugościć, napoić, nakarmić, przyodziać, zapewnić mu nocleg i okazać wszelką hojność. Życzliwi Gruzini sprawią, że wyprawę do ich kraju zapamiętamy jako najlepsze memento przeogromnej ludzkiej dobroci i wielkiego serca.
Termin | Ilość dni | Wolne miejsca | Cena | Rezerwacja |
20.06-25.06.2024 | 6 | 10 | 2699 zł |
|
19.09-24.09.2024 | 6 | 8 | 2699 zł |
|
W cenie:
Nieujęte w cenie:
Gwarancja Zwrotu Pieniędzy w 14 dni
Noclegi obejmują zakwaterowanie w komfortowych, kameralnych hotelach 3* (pokoje 2-osobowe z własnymi łazienkami). Wybrane hotele mogą oferować dostęp do baru, pralni i innych usług – opcje niewliczone w cenę pokoju są płatne dodatkowo. Podróżujących samodzielnie staramy się zawsze zakwaterować w jednym 2-osobowym pokoju, z osobą tej samej płci – pozwala to uniknąć dopłaty za pokój 1-osobowy (ok. 200 USD/os., w zależności od miejsca noclegu).
Wyżywienie obejmuje śniadania i obfite obiadokolacje z daniami kuchni gruzińskiej i winem. Śniadania jadamy w hotelach, pozostałe posiłki w restauracjach na trasie wycieczki. Poznajemy kraj od kuchni, każdego dnia próbując inne lokalne dania i trunki (wina, czaczę) oraz wnikając w tradycje gruzińskiego stołu. Wielką atrakcją kulinarną wycieczki są supry – tradycyjne biesiady z pysznym jedzeniem, winem, poetyckimi toastami tamady, muzyką i tańcami na żywo.
Dokumenty
Polacy i obywatele innych krajów UE mogą wjechać do Gruzji na podstawie dowodu osobistego lub paszportu (uwaga: dla zwiększenia bezpieczeństwa zalecamy mieć przy sobie podczas wycieczki także ksero dowodu lub paszportu!). Wiza nie jest potrzebna – dla obywateli krajów UE ruch bezwizowy obowiązuje na wjazd i pobyt w Gruzji przez okres do 365 dni bez względu na cel podróży.
Zdrowie, szczepienia i leki
Aktualne zasady wjazdu na terytorium Gruzji dotyczące zdrowia, szczepień i dokumentacji medycznej są dostępne na rządowej stronie https://www.gov.pl/web/dyplomacja/gruzja. Należy pamiętać, że niedopełnienie stawianych wymagań może uniemożliwić przekroczenie granic Gruzji.
Przed wyjazdem do Gruzji zalecane są profilaktyczne szczepienia na COVID-19, żółtaczkę typu A i B, wściekliznę, błonicę, tężec i krztusiec. Na 4–6 tygodni przed wyjazdem warto się udać do lekarza medycyny podróży lub specjalistycznych placówek, aby skontrolować stan zdrowia, przyjąć ewentualne szczepienia przypominające lub zaopatrzyć się w niezbędne dokumenty medyczne.
Wwóz leków do Gruzji – WAŻNE!
Na wyjazd do Gruzji warto spakować:
UWAGA! Niektóre leki dostępne w Polsce i innych krajach UE bez recepty – zawierające m.in. kodeinę (np. nurofen), efedrynę (np. tussipect) lub pseudoefedrynę (np. ibuprom, gripex, sudafen) – w Gruzji mogą być kwalifikowane jako środki odurzające i substancje psychotropowe, których wwóz jest zabroniony! Uczulamy, że gruzińskie służby graniczne działają w zakresie wwozu leków bardzo restrykcyjnie.
W przypadku wwozu do Gruzji leków zawierających substancje psychoaktywne, na granicy należy okazać kopię recepty oraz kopię certyfikatu, który potwierdza uprawnienia do wykonywania zawodu przez lekarza wystawiającego receptę, wraz z tłumaczeniami na język angielski. Wwieźć można ilość leku wystarczającą na okres do 31 dni.
W przypadku leków przewożonych w bagażu podręcznym, które pasażer musi zażyć w trakcie lotu, wymagane jest zaświadczenie od lekarza w języku polskim i angielskim, poświadczone pieczątką.
Podróżni nieposiadający wymaganych zezwoleń na leki mogą być zatrzymani na granicy i narażeni na wysoką grzywnę.
Przydatne adresy:
W razie jakichkolwiek wątpliwości, czy dane substancje aktywne podlegają kontroli przy wwożeniu do Gruzji, zalecamy bezpośredni kontakt z Referatem Konsularnym Ambasady RP w Tbilisi, pod adresem e-mail: tbilisi.amb.rk@msz.gov.pl.
Ogólne zasady ostrożności zdrowotnej
Podczas pobytu w Gruzji warto zachować ogólną ostrożność i nie narażać się na niepotrzebne ryzyko. Różnica flory bakteryjnej może być w pierwszych dniach pobytu dokuczliwa dla osób o zwiększonej wrażliwości. Aby zapobiec dolegliwościom zdrowotnym podczas wycieczki, zaleca się myć warzywa i owoce przed spożyciem oraz pić wodę wiadomego pochodzenia (wskazana woda butelkowana). Nie należy głaskać ani podchodzić do bezpańskich zwierząt – szwendające się po ulicach psy są zwykle wykastrowane i odrobaczone, jednak głodne i zdenerwowane mogą zaatakować. Na górskich łąkach Kaukazu powszechnie występuje barszcz Sosnowskiego – roślina silnie uczulająca, która wyglądem przypomina koper. Jeśli wystąpią objawy w postaci oparzeń, pęcherzy i złego samopoczucia, należy pilnie skontaktować się z lekarzem. Warto mieć na uwadze, że służba zdrowia w Gruzji jest na niskim poziomie. Wizyty lekarskie są odpłatne (w określonych przypadkach turyści mogą się ubiegać o zwrot kosztów leczenia z tytułu polisy turystycznej – dodatkowe informacje w sekcji „Ubezpieczenie”).
Przepisy celne i prawne
Bezpieczeństwo
Gruzja jest krajem bezpiecznym, gościnnym i przychylnym turystom, jednak, jak wszędzie, należy zachować ostrożność i rozwagę. Ze względu na nie najlepsze warunki ekonomiczne w Gruzji zdarzają się pospolite kradzieże. Aby nie narażać się na ryzyko, należy zawsze pilnować swojego dobytku, doglądać torebek, plecaków i cennych rzeczy na trasie wycieczki, a także NIE ZOSTAWIAĆ pieniędzy, wartościowych przedmiotów, drogiego sprzętu elektronicznego, dokumentów etc. w pokojach hotelowych (chyba że są one wyposażone w sejfy). Trzeba również szczególnie uważać w trakcie przechodzenia przez jezdnię – lokalny ruch uliczny nie sprzyja pieszym. Kobiety powinny ponadto zachować dużą ostrożność podczas korzystania z miejscowych taksówek. Szczegółowe informacje o bezpieczeństwie w Gruzji są dostępne w poradniku: Gruzja – informacje praktyczne. Dokumenty, szczepienia, bezpieczeństwo, transport, ceny.
Obywatele Rzeczpospolitej Polskiej mogą dla zwiększenia bezpieczeństwa podróży zarejestrować się w rządowym systemie Odyseusz (https://odyseusz.msz.gov.pl/).
Telefon alarmowy ogólny: 112.
Ambasada RP w Tbilisi
Oniashvili 24
0160 Tbilisi, Gruzja
Tel.: (+ 995 322) 92 03 98
E mail: tbilisi.amb.sekretariat@msz.gov.pl
Telefon alarmowy*: (+ 995) 599 701 279
Email alarmowy*: tbilisi.wk.dyzurny@msz.gov.pl
* Telefon i e-mail alarmowy do ambasady jest przeznaczony wyłącznie do kontaktu w sytuacjach nagłych i wymagających natychmiastowej interwencji dyżurnego konsula na rzecz obywateli polskich (np. zgony, aresztowanie, wypadki drogowe, kradzież dokumentów).
Klimat
Gruzja jest krajem w większości górzystym. Panuje tu klimat podzwrotnikowy, wilgotny w zachodnich regionach i kontynentalny na wschodzie. Średnie temperatury w dzień są najwyższe w czerwcu (27°C), lipcu (31°C), sierpniu i wrześniu (26°C), natomiast najniższe w styczniu (6°C). Opady deszczu mogą występować przez cały rok, ale głównie w miesiącach zimowych i wiosennych.
Język
Językiem urzędowym Gruzji jest gruziński. W powszechnym użyciu jest także język rosyjski. W większych miastach i miejscach o dużym natężeniu turystycznym można w podstawowym zakresie porozumieć się również po angielsku. Przed podróżą warto poznać podstawowe zwroty po gruzińsku.
Religia
Gruzja to kraj chrześcijański, a dominującym wyznaniem jest prawosławie. W miejscach kultu religijnego obowiązują określone zasady ubioru i zachowania. Mężczyźni muszą założyć długie spodnie (latem przydatne będą długie spodnie z odpinanymi nogawkami), a kobiety – zakryć włosy, ramiona i nogi (warto mieć ze sobą chustę na głowę oraz długą spódnicę lub chustę, zakrywającą kolana). Przed wejściem do świątyni wypada wyciszyć telefon, a na terenie obiektu zachować spokój i ciszę. W cerkwiach i innych obiektach sakralnych obowiązuje zakaz fotografowania i filmowania.
Waluta i płatności
Walutą Gruzji jest lari (GEL). Jedno lari dzieli się na 100 tetri. 1 GEL to ok. 1,30 PLN/0,33 EUR/0,33 USD.
Na podróż do Gruzji trzeba zabrać walutę GEL, USD lub EUR. Coraz więcej kantorów w Polsce (zwłaszcza w większych miastach) oferuje wymianę PLN – GEL – PLN. W przypadku utrudnień z zakupem lari, na podróż należy zabrać dolary amerykańskie (wydane od 2006 r. włącznie, bez skreśleń i uszkodzeń) lub euro i wymienić je na GEL w Gruzji.
Warto pamiętać, że w Gruzji nie ma możliwości bezpośredniej wymiany PLN na GEL i odwrotnie. Sytuacja może się oczywiście zmieniać, ale lepiej nie ryzykować i założyć, że gruzińskie kantory nie obracają złotówkami.
Na wycieczkę do Gruzji warto także zabrać kartę płatniczą (walutową, uniwersalną, np. mBank World, lub typu Revolut). W Gruzji bankomaty są powszechnie dostępne w miastach. Pieniądze można wygodnie wypłacać w dwóch walutach – GEL, jak i USD. Kartą można płacić w większości sklepów, restauracji, hoteli, atrakcji turystycznych i innych obiektów. Trzeba uwzględnić, że na prowincji korzystanie z bankomatów i płatności kartą może być utrudnione lub niemożliwe.
Szczegółowe informacje wraz z przykładowymi cenami są dostępne w poradnikach: Ile pieniędzy zabrać na wycieczkę do Gruzji? oraz Ceny w Gruzji.
Czas
UTC +4. Różnica czasu między Polską a Gruzją wynosi +2 godziny latem i +3 godziny zimą.
Telefonia i Internet
Bezpłatne Wi-Fi jest dostępne w większości hoteli na trasie wycieczki. Do internetu można bezpłatnie podłączyć się również w niektórych restauracjach i innych obiektach – zalecamy jednak ostrożność w korzystaniu z sieci niezabezpieczonych hasłem! Mapę punktów z dostępem do publicznego internetu można znaleźć na stronie https://wifispc.com/georgia. Telefonowanie w roamingu jest dość drogie – kosztuje za minutę 8–10 PLN w przypadku wykonanego połączenia i ok. 4 PLN za odebranie połączenia. Wysłanie jednego SMS-a to z kolei koszt 2 PLN. Chętni mogą również zaopatrzyć się w lokalną kartę SIM (trzeba ją jednak zarejestrować, podpisując umowę z operatorem).
Elektryczność
Napięcie sieciowe w Gruzji wynosi 220 V. Typy gniazdek: C i F, czyli na wtyczki z dwoma okrągłymi bolcami (takie, jak w Polsce i większości krajów Europy).
Lokalna kuchnia
Kuchnia gruzińska jest bardzo aromatyczna, bogata w przyprawy (zwłaszcza kolendrę, czosnek, szafran), warzywa (bakłażany, pomidory, paprykę), wspaniałe sery (np. sulguni), dania mączne i mięsa (baraninę, jagnięcinę, wołowinę, wieprzowinę, rzadziej drób). Wśród licznych propozycji coś dla siebie znajdą także wegetarianie, jednak weganie i osoby na innych specjalnych dietach muszą się liczyć z ewentualnymi komplikacjami przy komponowaniu posiłków w lokalnych restauracjach. Do najpopularniejszych potraw gruzińskich należą m.in. chinkali (pierożki wypełnione bulionem i mięsnym farszem), chaczapuri (placki z cienkiego ciasta nadziane gruzińskim słonym serem albo innym farszem), kubdari (placki z nadzieniem mięsnym), ostri (pikantny gulasz mięsny), lobiani (zupa/leczo z fasoli), rozmaite szaszłyki oraz sałatki i przystawki warzywne, np. pchali. Do posiłków zwyczajowo podaje się puri – chleb wypiekany w piecu szamotowym. Wśród napojów na gruzińskich stołach królują lemoniady oraz wino – skarb narodowy i ważny element lokalnej kultury, zawsze obecny podczas supry, czyli tradycyjnej biesiady (szczegóły w artykule: Supra – tradycja gruzińskiej biesiady). Więcej informacji o wartych skosztowania gruzińskich potrawach i deserach w artykule: Kuchnia gruzińska – dania, które trzeba spróbować w Gruzji oraz na blogu właściciela Tamada Tour www.PolakoGruzin.pl, w sekcji Kuchnia gruzińska i przepisy.
Kultura i obyczaje
Warunki w hotelach
Co zabrać na wycieczkę?
Na wycieczkę do Gruzji należy zabrać odzież dostosowaną do panującej na miejscu pogody oraz przydatne akcesoria i rzeczy osobiste, m.in.:
Ubezpieczenie turystyczne
Ubezpieczenie jest zawarte w cenie wycieczki, dlatego nie trzeba kupować go oddzielnie. Ubezpieczenie zapewnia Signal Iduna na sumę gwarancyjną: KL (koszty leczenia) – 60 000 €, NNW (od następstw nieszczęśliwych wypadków) – 15 000 PLN, OC – 30 000 €, bagaż – 1000 PLN. Ogólne Warunki Ubezpieczenia są dostępne na stronie: https://w3.signal-iduna.pl/OWU_doc/travel/owu_bp_travel.pdf.
Poradniki i reportaże o Gruzji
W Tamada Tour przygotowaliśmy szereg poradników, reportaży i innych interesujących materiałów o Gruzji. Artykuły można przeczytać na blogu www.PolakoGruzin.pl, należącym do właściciela Tamada Tour, Krzysztofa Nodara Ciemnołońskiego. Filmy są dostępne na kanale YouTube pod adresem: https://www.youtube.com/c/TamadaTour/videos, a podcasty – https://www.spreaker.com/show/polakogruzin.
Na całej trasie wyprawy – z/na lotnisko, z/do hotelu i pomiędzy zwiedzanymi miejscami – podróżujemy komfortowymi, busami, wyposażonymi w klimatyzację, radio i Wi-Fi. Na wybranych odcinkach przemieszczamy się autami 4×4. Nad bezpieczeństwem podróży czuwają doświadczeni kierowcy, doskonale znający lokalne drogi.
Podróżujemy i zwiedzamy w kameralnych, maksymalnie 16-osobowych grupach z doświadczonymi pilotami i przewodnikami – pasjonatami i specjalistami od danego regionu, którzy mieszkają w nim na stałe, mają na jego temat obszerną wiedzę oraz doskonale znają lokalne warunki i obyczaje.
Na szlaku przygody odkrywamy cuda architektury, historii, przyrody i kultury. Przemierzamy tętniące życiem miasta, zaciszne wioski i dzikie krajobrazy natury. Odnajdujemy ukryte w zaułkach pomniki przeszłości i teraźniejszości. Poznajemy różnorodne smaki lokalnych potraw, słodkości i trunków. Odwiedzamy miejsca kultowe, jak również te, do których turyści zwykle nie zaglądają oraz te, gdzie toczy się miejscowa codzienność.
Spotykamy lokalnych mieszkańców i inspirujemy się ich wizją świata. Poznajemy ich prawdziwe życie i na chwilę stajemy się jego współuczestnikami. Zanurzamy się w kalejdoskopie fascynujących sekretów etnograficznych, legend i faktów, które pozwalają dojrzeć wielowymiarowość odległej od nas rzeczywistości. Przywozimy z sobą autentyczne doświadczenie świata w całym pięknie jego różnorodności.
Cena wycieczki obejmuje pełne ubezpieczenie zdrowotne podróżnego i bagażu. Ubezpieczenie zapewnia Signal Iduna na sumę gwarancyjną:
Ogólne Warunki Ubezpieczenia – https://w3.signal-iduna.pl/OWU_doc/travel/owu_bp_travel.pdf.
KUTAISI – TBILISI – MCCHETA – GRUZIŃSKA DROGA WOJENNA (ANANURI – GUDAURI – ALMASIANI – STEPANCMINDA) – WODOSPADY GVELETI – CMINDA SAMEBA – TREKKING W DOLINACH SNO I JUTA – STEPANCMINDA – TREKKING W DOLINIE TRUSO – GUDAURI – GORI – UPLISCICHE – SHROSHA – KUTAISI
DZIEŃ 1. WYLOT – KUTAISI – TBILISI (dystans: 230 km)
Przylot liniami Wizz Air na lotnisko w Kutaisi. Spotkanie z pilotem Tamada Tour. Transfer do Tbilisi. Po drodze pyszna biesiada w winnicy. Nocleg.
DZIEŃ 23. TBILISI (dystans: 20 km)
Po śniadaniu całodniowe zwiedzanie Tbilisi. Zaczniemy od wizyty w cerkwi Cminda Sameba (Świętej Trójcy, XX w.; największa cerkiew Kaukazu na 10 tys. wiernych). Następnie wjedziemy kolejką gondolową na wzgórze Sololaki z potężną twierdzą Narikala (VI–VIII w.), pomnikiem Kartlis Deda (Matki Gruzji, XX w.) i piękną panoramą stolicy Gruzji. Spacerem wzdłuż murów fortecy dotrzemy do najstarszej, 1500-letniej dzielnicy Abanotubani, gdzie odkryjemy siarkowy wodospad Leghvtakhevi, kolorowe domy na skałach i słynne łaźnie siarkowe, w tym najbardziej znaną orientalną łaźnię Orbeliani (XIX w.). Lunch. Podczas dalszej wędrówki urokliwą starówką Tbilisi zobaczymy rzeźbę tamady, cerkwie Sioni (XI–XII w.) i Anczischati (V–VI w.) oraz krzywą wieżę zegarową przy teatrze lalek Rezo Gabriadze. Dalej przejdziemy przez futurystyczny most Pokoju nad rzeką Mtkwari, po czym wrócimy do hotelu na krótki relaks. Wieczorem przejazd reprezentacyjną aleją Rustawelego z licznymi zabytkami do lokalnej restauracji na suprę – tradycyjną gruzińską biesiadę z pysznym jedzeniem, wybornym winem z kwewri, magią poetyckich toastów tamady, żywiołowych tańców ludowych i muzyki na żywo. Powrót do hotelu na nocleg.
DZIEŃ 3. TBILISI – MCCHETA – GRUZIŃSKA DROGA WOJENNA (ANANURI – GUDAURI – ALMASIANI – STEPANCMINDA) (dystans: 203 km)
Po śniadaniu wyjazd do Mcchety, pierwszej stolicy Gruzji i perły architektury sakralnej (UNESCO). Stromą szosą dotrzemy do cerkwi Dżwari (VI–VII w.), gdzie za sprawą św. Nino stanął pierwszy na ziemiach gruzińskich krzyż. Ze wzgórza ujrzymy panoramę miasta i styku głównych rzek Gruzji – Mtkwari i Aragwi. W centrum Mcchety zwiedzimy Sweticchoweli (XI w.), najważniejszą gruzińską katedrę z grobami królów z dynastii Bagrationi i cennymi sakraliami. Czas wolny na lunch w rejonie kawiarni i licznych stoisk z pamiątkami. Następnie rozpoczniemy wyprawę Gruzińską Drogą Wojenną, jedną z najbardziej spektakularnych górskich tras w Gruzji. Na starożytnym szlaku zwiedzimy twierdzę Ananuri (XVI–XVII w.), zatrzymamy się w punkcie widokowym nad pięknym rezerwuarem Zhinvali oraz w Gudauri, gdzie na skraju wzniesienia z niesamowitą panoramą doliny obejrzymy modernistyczny pomnik, przedstawiający byłe republiki radzieckie, gruzińską królową Tamar i fragment narodowego poematu Shoty Rustawelego „Rycerz w tygrysiej skórze”. Za przełęczą Krzyżową zobaczymy trawertynowe źródło pod Almasiani i kaukaskimi serpentynami dotrzemy do Stepancmindy. Zakwaterowanie w hotelu i czas wolny na odpoczynek po podróży. Wieczorem biesiada z pysznościami gruzińskiego stołu i winem. Nocleg.
DZIEŃ 4. STEPANCMINDA – WODOSPADY GVELETI – CMINDA SAMEBA – TREKKING W DOLINACH SNO I JUTA – STEPANCMINDA (dystans: 40 km + 32 km jeep tour i trekking)
Po śniadaniu ruszymy Gruzińską Drogą Wojenną dalej na północ. Zatrzymamy się w świetnych punktach widokowych nad rzeką Terek i pójdziemy kanionem na lekki trekking do wodospadów Gveleti (czas: 1 godz.). Po powrocie do Stepancmindy wskoczymy do lokalnych aut 4×4 i krętą, stromą drogą wjedziemy do położonej 2170 m n.p.m. cerkwi Cminda Sameba (Świętej Trójcy Gergeti, XIV w.). Roztacza się stąd oszałamiający widok na Stepancmindę i okoliczne szczyty, w tym majestatyczny Kazbek (5054 m n.p.m.) – wygasły wulkan i trzecią co do wysokości górę Gruzji, zwaną po gruzińsku Mkinwarcweri – Lodowym Szczytem. Po lunchu krótki przejazd do wioski Sno (pochodzi z niej gruziński patriarcha Eliasz II), skąd rozpoczniemy jeep tour i trekking przez doliny Sno i Juta (czas wędrówki w obie strony: 6–7 godz.). Obłędnie piękne krajobrazy Parku Narodowego Kazbegi, górskie łąki ze stadkami owiec, cisza, spokój i dzikość Kaukazu – czeka nas niezapomniana wyprawa! Po drodze napotkamy gigantyczne kamienne twarze dłuta uznanego gruzińskiego rzeźbiarza Meraba Piraniszwiliego, zwane „Gruzińską Wyspą Wielkanocną”. Po odpoczynku w dolinie Juty dalszy trekking pod masyw Chaukhi – ma on 7 wierzchołków i nazywany jest „gruzińskimi Dolomitami”. Po trekkingu powrót na obiadokolację i nocleg w hotelu w Stepancmindzie.
DZIEŃ 5. STEPANCMINDA – TREKKING W DOLINIE TRUSO – GUDAURI – GORI – UPLISCICHE – SHROSHA – KUTAISI
(dystans: 330 km + 35 km jeep tour i trekking)
Śniadanie, wymeldowanie z hotelu. Tego dnia ruszymy na trekking w Dolinie Truso, jednej z najpiękniejszych w Gruzji. Podczas kilkugodzinnej wędrówki polnymi drogami wzdłuż rzeki Terek i przez kanion Kasari zobaczymy malownicze formacje trawertynowe, jezioro i źródła mineralne, gejzer, starożytne wieże, twierdzę w wiosce Ketrisi, kilka opuszczonych osad i twierdzę Zakagori, za którą znajduje się granica z Osetią Południową. Powrót do wsi Almasiani i przejazd przez przełęcz Krzyżową na lunch do Gudauri. Po krótkim odpoczynku przejazd w kierunku Kutaisi. Po drodze zatrzymamy się w Gori, gdzie urodził się Józef Stalin (Iosif Wissarionowicz Dżugaszwili). Zainteresowani będą mogli zwiedzić muzeum radzieckiego dyktatora (bilet ok. 15 GEL). Nieopodal zdobędziemy najstarsze w Gruzji skalne miasto Uplisciche (V w. p.n.e.), niegdyś siedzibę władców i ośrodek przedchrześcijańskiego kultu. Stąd ruszymy dalej przez przełęcz Suramską, która symbolicznie oddziela wschodnią i zachodnią Gruzję. Na przełęczy, w wiosce Shrosha, zajrzymy na tradycyjny bazar rzemieślniczy z glinianym rękodziełem: amforami kwewri i pięknie dekorowanymi dzbankami na wino, garnkami, talerzami, ozdobami. Na trasie uroczysta pożegnalna supra w winnicy. Po przyjeździe do Kutaisi dla chętnych wieczorny spacer po mieście. Nocleg.
DZIEŃ 6. WYLOT (dystans: 10 km)
Śniadanie. Plan dnia w zależności od godziny wylotu – dla chętnych city tour po Kutaisi i atrakcje fakultatywne (np. zwiedzanie Jaskini Prometeusza). Transfer na lotnisko. Wylot do Polski.
© 2023 TAMADA TOUR. Program nie stanowi oferty handlowej w rozumieniu art. 66 par. 1 Kodeksu cywilnego, ma charakter ramowy i może ulec zmianie w zależności od czynników niezależnych od Organizatora oraz jest objęty ochroną prawa autorskiego (nie wyrażamy zgody na kopiowanie). Prawo do błędów w druku zastrzeżone; www.tamadatour.pl.
Zapisu na wycieczkę można dokonać:
Aby zarezerwować wycieczkę, należy podać dane osobowe, niezbędne do zawarcia umowy wycieczki oraz wykupienia ubezpieczenia i biletów lotniczych:
Na wskazany adres e-mail zostaną przesłane:
Odpłatność za wycieczkę należy uiścić zgodnie z podanym harmonogramem. Zapewniamy atrakcyjny, gwarantujący finansowe bezpieczeństwo podział płatności na 2 części:
Wpłat 1. i 2. można dokonać:
Szczegółowe informacje w Regulaminie.
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2024 Tamada Tour
Realizacja: Codenest