MENU
MENU
Poczuj prawdziwą dzikość Kaukazu!
Korci Cię emocjonująca przygoda 4×4? Ruszaj jeepem na bezdroża Gruzji! Na szlaku trzech magicznych regionów: Swanetii, Górnej Adżarii i Samcche-Dżawachetii, czekają obłędne widoki z dala od cywilizacji, mrożące krew w żyłach trasy w bezkresach, soczysta zieleń strzelających w niebo szczytów i powulkaniczne wertepy, gdzie wszystko jest możliwe. Wrr! Odnajdziesz tu górskie łąki najeżone kamiennymi basztami obronnymi, twierdze, zamki, megality, skalne miasto i tarasowe uprawy winogron, które powróciły do krajobrazu Meschetii po ponad 400 latach! Off-roadowa wyprawa przez szutrowe wiraże Gruzji to inspirujące spotkania z lokalnymi mieszkańcami, zabytkami i dziewiczą przyrodą, głaskanie lodowców, relaks w Batumi nad Morzem Czarnym, pyszne wino, jedzenie i temperamentna gruzińska atmosfera. Czego chcieć więcej? Wolność, niezapomniane przeżycia i Kaukaz nieujarzmiony aż po horyzont – gwarantowane! Program z przelotem liniami Wizz Air z Katowic, Wrocławia, Gdańska, Krakowa, Warszawy lub Berlina do i z Kutaisi.
Relaks w Batumi nad Morzem Czarnym
Zakwaterowanie w hostelach i guesthouse’ach (pokoje 2-/3-osobowe z łazienkami)
Wyżywienie (śniadania, obiadokolacje z daniami kuchni gruzińskiej i winem)
Emocjonujący off-road i trekking przez bezdroża Kaukazu
Transfery autami 4×4 na trasie lotnisko – hostele – zwiedzane obiekty
Ciekawostki etnograficzne
Degustacja gruzińskiego wina i czaczy
Atrakcje przyrodnicze, kulturowe i historyczne
Autentyczne spotkania z lokalnymi mieszkańcami
Zwiedzanie zgodnie z programem
Supra – tradycyjna gruzińska biesiada z winem i tamadą
Wejścia biletowane do atrakcji
Opieka polskojęzycznych kierowców-przewodników
Zwiedzanie miejsc niedostępnych dla zwykłych turystów
Kameralna grupa
Ubezpieczenie KL, NNW, OC + bagaż
Lokalny koloryt i kultura
Składki na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny i Turystyczny Fundusz Pomocowy
Gwarancja Zwrotu Pieniędzy w 14 dni ?
Zejdziemy z turystycznych szlaków, by poznać autentyczną Gruzję. Wybierzemy się niezadeptanymi ścieżkami do miejsc, w których doświadczymy prawdziwej magii jednego z najpiękniejszych krajów świata. Pokonamy niesamowicie zielone, pełne pierwotnej dzikości doliny i przełęcze wysokich szczytów, przecinane wstęgami szumiących rzek i kaskadami wodospadów. Zobaczymy drewniane chatki pasterzy i usłyszymy dzwonki pędzonych na górskie łąki owiec i bydła. Zawitamy do cichych cerkwi i wdrapiemy się na ruiny dawnych, oszałamiających potęgą twierdz obronnych. Zajrzymy do miasteczek, gdzie czas zatrzymał się sto lat temu, i do wiosek, które zimą bywają całkowicie odcięte od świata. Dowiemy się, jak ludzie żyją tu naprawdę. Przyjrzymy się ich codzienności, zajdziemy na targ po świeże owoce i warzywa, posmakujemy tego, co przyrządzają w swoich kuchniach, a przysłuchując ich opowieściom o tym, co w życiu ważne, odkryjemy siebie na nowo.
Swanetia to region w północno-zachodniej Gruzji, na Wielkim Kaukazie. Słynie z majestatycznych gór (znajduje się tu najwyższy szczyt Gruzji: Szchara – 5193 m n.p.m.), osady Uszguli, placków kubdari (mięsna odmiana chaczapuri), a przede wszystkim z maczubi – średniowiecznych wież mieszkalno-obronnych, w których krewcy Swanowie chronili siebie i swój dobytek przed śnieżnymi lawinami, okolicznymi najeźdźcami lub… wendettą innych rodów. Od wieków otoczone nieprzebytymi górami maczubi w Mestii, stolicy regionu, i okolicznych przysiółkach były przystanią dla lokalnych i narodowych skarbów. Dziś w niektórych kamiennych wieżach odkryjemy muzea, które z dumą pielęgnują swańską kulturę, trwającą w izolacji od reszty kraju, a dzięki temu zachowującą wiele oryginalnych cech i historyczną ciągłość.
Uszguli uważano niegdyś za najwyżej położoną osadę w Europie. Dziś wiadomo, że istnieją wyżej położone miejscowości, ale tylko ten zespół górskich wiosek może się pochwalić tak oszałamiającym widokiem na najwyższy szczyt Gruzji: Szcharę (5193 m n.p.m.), malowniczym pejzażem Gór Swaneckich i niezwykłymi zabytkami, które wpisano na Listę światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego UNESCO. Po potężnej lawinie z 1987 r., zniszczeniu i wyludnieniu części osady życie skupia się w czterech lokalnych wsiach: Zhibiani, Chubiani, Chajashi i Murkmeli, położonych na uśrednionej wysokości 2100 m n.p.m. i dostępnych właściwie tylko w sezonie wakacyjnym, bo na kolejne sześć miesięcy odcinają je od świata ogromne zwały śniegu. Uszgulskie zaułki kryją zabytkowe cerkwie, dom z galerią sztuki kultowego lokalnego malarza Fridona Nizharadze, ale największym skarbem są charakterystyczne dla regionu kamienne domy machubi z basztami obronnymi – najstarsze pochodzą z VIII w. i są nadal zamieszkane! Niektóre koszki, czyli baszty są udostępnione zwiedzającym: w jednej działa muzeum etnograficzne, przy innej można zobaczyć tradycyjne domostwo machubi z dawnymi sprzętami i XI-wiecznymi rzeźbionymi drzwiami. Na trasie do Uszguli, na wielkim kamieniu nad rzeką Enguri, stoi też samotna Baszta Miłości, z którą związana jest legenda o nieszczęśliwie zakochanej parze.
Skalne miasto Wardzia leży na południu Gruzji, zaledwie 12 km od tureckiej granicy. To jeden z najcenniejszych zabytków Gruzji i ewenement średniowiecznego budownictwa jaskiniowego, który wykuto w zboczu góry Eruszeti, do wysokości 1300 m n.p.m., dla obrony przed najeźdźcami. Prace budowalne trwały w latach 1184–1213, za rządów legendarnej królowej Tamar, najważniejszej władczyni Gruzji. Przez 70 lat Wardzia była samowystarczalnym ośrodkiem miejskim. Niestety trzęsienie ziemi z 1283 r. spowodowało osunięcie się warstw skalnych i ujawniło istnienie dotąd niewidocznego dla wroga przyczółku. Choć miasto uległo poważnym zniszczeniom, do dziś fascynuje zaawansowaną myślą inżynieryjną. Pozornie niewielka Wardzia, na aż 13 kondygnacjach mieściła klasztor, salę tronową, szkołę, szpital, spichlerze i winiarnie (podstawa handlu), stajnie oraz – bagatela – 3000 komnat dla nawet 60 tys. możnych Gruzinów, którzy chronili się przed Mongołami i Persami. Miała także innowacyjny jak na tamte czasy system doprowadzania wody z pobliskiej rzeki. Pokonując kolejne schody i wąskie, niskie tunele z kamienia, dotrzemy do wielu spośród 300 sal udostępnionych zwiedzającym. Usłyszymy tu echo kolejnych dramatycznych wydarzeń z 1551 r., gdy Persowie ponowie najechali miasto, ukradli wszystkie kosztowności i zabili mnichów. Kilkoro zakonników wróciło do Wardzi dopiero w latach 70. XX w. – umykając przed wzrokiem turystów, zmierzają skalnymi korytarzami na modlitwę.
Gruzja jest pyszna! Sekrety gruzińskiej sztuki kulinarnej? Prostota, lokalne składniki oraz spora porcja soczystych warzyw i owoców, świeżych ziół i aromatycznych przypraw. Od kameralnych knajpek przez kultowe restauracje po zaprzyjaźnione winnice będziemy biesiadować na całego i odkrywać wszystkie smaki perły Kaukazu! Skosztujemy placki chaczapuri i kołduny chinkali – najsłynniejsze gruzińskie potrawy, które raczą podniebienia rozmaitymi nadzieniami dla miłośników kuchni wege i mięsnej. Na przystawkę sięgniemy po kolorowe pchali, doskonałe sery i chleb tonis puri z pieca szamotowego, a na większy apetyt – po sycące kababi, szaszłyki mcwadi, tołmę (gruzińskie gołąbki), szkmeruli (kurczak w sosie czosnkowym), ostri (gulasz wołowy), badridżani (bakłażany z orzechową pastą saciwi), leczo adżabsandali, zupy charczo, czichirtma, fasolową lobio. Smakowite kąski podlejemy orzeźwiającą lemoniadą i wybornym winem z kwewri, wznosząc wraz z tamadą niejeden toast. A co na deser? Koniecznie czurczchele – tradycyjne gruzińskie słodycze z orzechów włoskich w tatara, czyli karmelizowanym soku winogronowym.
Supra to tradycyjna gruzińska biesiada – i o wiele więcej niż smacznie zastawiony stół. Supra, od 2017 r. wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO, to w istocie spowity bogatym rytuałem ceremoniał, który syci ciało i ducha, obfituje w pyszne jedzenie, wino z kwewri, śpiewy, żywiołowe tańce ludowe oraz poetyckie toasty tamady (mistrza ceremonii), które urastają do rangi sztuki oratorskiej i są pretekstem do głębokiej refleksji nad życiem. W zależności od okazji Gruzini organizują supry radosne (keipi) i smutne (kelechi), różniące się nastrojem, potrawami oraz kolejnością i tematyką toastów – tych Gruzini znają blisko 150, podczas większości supr wygłaszają przeciętnie 10–20, a każdy z nich może być recytowany nawet przez pół godziny i stać się dłuższą, wciągającą przypowieścią o życiu, sztuce, kulturze, religii, historii czy rodzinie, zakończoną morałem albo życzeniami. Etykieta gruzińskich toastów wymaga, by wznosić je wyłącznie winem lub czaczą, stać podczas przemowy tamady, wygłaszać własne laudacje tylko za alaverdi – słownym pozwoleniem mistrza ceremonii, a na koniec powiedzieć gaumardżos, co oznacza „zwycięstwo” i jest odpowiednikiem swojskiego: „Na zdrowie!”.
Herbacianych pól, o których śpiewały Filipinki, tak naprawdę w Batumi (już) nie znajdziemy. Próżno szukać tu też spełnienia marzeń o rajskich plażach – te w najsłynniejszym gruzińskim kurorcie nad Morzem Czarnym są kamieniste i wąskie, a za sprawą ukształtowania terenu i klimatu raz pełne słońca, to znów zalewane ulewnymi deszczami. W osobliwym architektonicznie pejzażu stolica autonomicznego regionu Adżarii ma jednak swoje inne skarby. Wśród nich usiana palmami promenada, imponująca Wieża Alfabetu (przedstawia gruziński alfabet mchedruli), ruchomy posąg „Kobieta i mężczyzna” (zwany powszechnie pomnikiem Ali i Nino, kaukaskich Romea i Julii z książki Lwa Nussimbauma), kuriozalna rzeźba plażowych klapek na kurzych jajach, latarnia morska, liczne wesołe miasteczka, kasyna i fontanny (zupełnie zwyczajne, tańczące, a nawet taka, z której przed laty płynęła darmowa czacza, czyli gruzińska wódka winogronowa!), odwrócona do góry nogami restauracja, oszałamiające przepychem hotele i biurowce, w centrum eklektyczne kamienice, muzea, cerkwie i meczety, zaś pod miastem – ogród botaniczny (XIX w.), w którym na klifie tuż nad brzegiem Morza Czarnego rozkwita ponad 2 tys. gatunków tropikalnych roślin.
Miasteczko Achalciche w regionie Samcche-Dżawachetii na południu Gruzji uchodzi od wieków za symbol tolerancji etnicznej i religijnej. Dlaczego? Odpowiedź znajdziemy w XII-wiecznym kompleksie zamkowym Rabati. Według „Kronik gruzińskich” pierwszą twierdzę o nazwie Lomsia/Lomisa (gruz. Lew) założył w tym miejscu w IX w. gruziński książę Guaram Mampali. Gdy w XII w. przeszła ona w ręce wpływowego rodu Dżakeli, zyskała nowe perspektywy i nazwę: Achal-ciche – dosłownie Nowa Twierdza albo Nowy Zamek. Przez tętniący życiem gród przewijali się kupcy, rzemieślnicy, naukowcy, podróżnicy, pisarze i artyści z najróżniejszych stron świata, którzy kształtowali wielokulturowy pejzaż historycznej krainy Meschetii. Kreatywny spokój Achalciche przerwał w XVI w. najazd Turków – niszczyli co popadło, ale dorzucili też niejedną cegiełkę własnej konwencji. To dlatego na zamku Rabati odkryjemy dziś zabytkowe łaźnie, obiekty mieszkalne i administracyjne o regionalnej i orientalnej architekturze, a obok cerkwi z IX/X w. – ruiny medresy, minaret i meczet Akhmedie z 1752 r. z charakterystyczną złotą kopułą. Więcej tajemnic poznamy w zamkowym Muzeum Historycznym Samcche-Dżawachetii, które przechowuje bogate zbiory paleograficzne, paleontologiczne, etnograficzne i piśmiennicze. Zanim jednak uznamy, że osmańscy najeźdźcy roznieśli przeszłość Achalciche w pył, skoczymy do Giorgiego Natenadze – to właśnie ten młody, utalentowany winiarz przywrócił tradycję meschetyjskiego winiarstwa, której po tureckim spustoszeniu nie było tu od ponad 400 lat!
W raju danym przez samego Boga odkryjemy sekretny magnetyzm gruzińskiej kultury. Dowiemy się, że Gruzini bardzo serio traktują legendę o powstaniu swojego państwa, a gościnność jest nieodłącznym elementem ich wielowiekowej tradycji. Tak samo jak umiłowanie biesiad, które decyduje o wyjątkowym charakterze kaukaskiego folkloru. Podczas supry przysłuchamy się krasomówczemu kunsztowi Tamady. Przekonamy się też, że konserwatywni, religijni Gruzini całują się na powitanie i pożegnanie w policzki, a pomimo kolejnych wznoszonych wysokoprocentową czaczą toastów, uważają pijaństwo za hańbę i grzech. Damy się porwać stylowi życia ludzi, którzy szczególne chwile świętują ze śpiewem na ustach i radosną energią – tak w domach, jak i w plenerze. Spacerując alejami głównych miast i klimatycznych miasteczek oraz traktami górskich wiosek, przyjrzymy się gruzińskiej architekturze, inspirowanej różnorodnymi stylami, epokami historycznymi i spełnionymi marzeniami o miejscu do życia, które fascynuje na każdym kroku.
Przemierzając Kaukaz, na każdym kroku doświadczymy słynnej gruzińskiej gościnności. Przekonamy się, że popularne powiedzenie: „Jeżeli Gruzin zaprosi do domu gościa, to jest to jego gość. Ale jeżeli gość sam zatrzyma się przed domem Gruzina, to znaczy, że przysłał go sam Bóg, a z Bogiem się nie dyskutuje”, to nie puste słowa ani legenda. Jako dar od Boga, będziemy witani ze szczerą, naturalną radością i traktowani z szacunkiem, jak najbliższe osoby, upragnione i długo wyczekiwane, którym nie może niczego zabraknąć i których każde pragnienie zostanie spełnione, zanim zdążymy je wypowiedzieć. Bo punktem honoru dla gruzińskiego gospodarza jest przybysza ugościć, napoić, nakarmić, przyodziać, zapewnić mu nocleg i okazać wszelką hojność. Życzliwi Gruzini sprawią, że wyprawę do ich kraju zapamiętamy jako najlepsze memento przeogromnej ludzkiej dobroci i wielkiego serca.
Staniemy u wrót wysokogórskiej arkadii, przy której polskie Rysy wydadzą się zaledwie skromną górką. Łańcuchy Wysokiego i Małego Kaukazu, rozciągające się w Gruzji, Azerbejdżanie i Rosji, oszołomią nas dziką potęgą. Przejdziemy przez soczyście zielone kotliny, w które wtuliły się lazurowe, otoczone kamieniami sadzawki. Pokonamy szutrowe szlaki przepastnych wąwozów, gdzie usłyszmy szumiące, krystaliczne potoki i spadające z hukiem wody górskich wodospadów. Zagłębimy się w porośnięte bukami, jodłami i świerkami strome zbocza, które nie raz wystawią nas na próbę, ale i nagrodzą spektakularnymi widokami. Wędrując, odkryjemy nieuchwytne w ośnieżonych, wyzierających zza chmur wierzchołkach Szchary, Kazbeku i innych najwyższych szczytów Wielkiego i Małego Kaukazu. Tu poczujemy, że jesteśmy tylko małą cząstką wielkiej i nieposkromionej natury.
Na podróżniczym szlaku przeżyjemy razem niejedną przygodę życia. Z pilotami i przewodnikami Tamada Tour – miłośnikami, znawcami i autochtonami danych regionów, pozytywnie uzależnionymi od klimatu, krajobrazów i ludzi Kaukazu – poznamy najciekawsze zakątki krajów wschodu. Będziemy zwiedzać i wypoczywać z poszanowaniem dla endemicznych kultur, bez otoczki masowej turystyki. Odkryjemy prawdziwe oblicza rozmaitych miejsc – kuchnię, historię, dorobek cywilizacyjny, tradycje i obyczaje. Będziemy podróżować świadomie, wspierając lokalne rodzinne firmy i spotykając ludzi, którym bliskie są te same idee i wartości. Od gór, przez morze, po miasta i wsie, trafimy do niezwykłych, często szerzej nieznanych lokalizacji, gdzie przekonamy się, że nie ma Kaukazu bez autentycznego ciepła, bijącego z serc miejscowych i zapalonych, pełnych pasji obieżyświatów.
| Termin | Ilość dni | Wolne miejsca | Cena | Rezerwacja |
| 01.08-08.08.2024 | 8 | 4 | 4599 zł |
|
W cenie:
Nieujęte w cenie:
Gwarancja Zwrotu Pieniędzy w 14 dni
Noclegi obejmują zakwaterowanie w rodzinnych, kameralnych hostelach i guesthouse’ach (pokoje 2- i 3-osobowe z łazienkami). Wybrane hotele mogą oferować dostęp do baru, pralni i innych usług – opcje niewliczone w cenę pokoju są płatne dodatkowo. Podróżujących samodzielnie staramy się zawsze zakwaterować w jednym 2-osobowym pokoju, z osobą tej samej płci – pozwala to uniknąć dodatkowej opłaty za pokój 1-osobowy (ok. 200 USD/os., w zależności od miejsca noclegu).
Wyżywienie obejmuje śniadania i obfite obiadokolacje z daniami kuchni gruzińskiej i winem. Posiłki jadamy w restauracjach na trasie bądź w miejscach noclegów. Poznajemy kraj od kuchni, każdego dnia próbując inne lokalne dania, napoje (lemoniady) i trunki (wina, czaczę) oraz wnikając w tradycje gruzińskiego stołu. Wielką atrakcją wycieczki są supry, tradycyjne gruzińskie biesiady, spowite bogatym rytuałem kulturowo-kulinarnym.
Dokumenty
Polacy i obywatele innych krajów UE mogą wjechać do Gruzji na podstawie dowodu osobistego lub paszportu (uwaga: dla zwiększenia bezpieczeństwa zalecamy mieć przy sobie podczas wycieczki także ksero dowodu lub paszportu!). Wiza nie jest potrzebna – dla obywateli krajów UE ruch bezwizowy obowiązuje na wjazd i pobyt w Gruzji przez okres do 365 dni bez względu na cel podróży.
Zdrowie, szczepienia i leki
Aktualne zasady wjazdu na terytorium Gruzji dotyczące zdrowia, szczepień i dokumentacji medycznej są dostępne na rządowej stronie https://www.gov.pl/web/dyplomacja/gruzja. Należy pamiętać, że niedopełnienie stawianych wymagań może uniemożliwić przekroczenie granic Gruzji.
Przed wyjazdem do Gruzji zalecane są profilaktyczne szczepienia na COVID-19, żółtaczkę typu A i B, wściekliznę, błonicę, tężec i krztusiec. Na 4–6 tygodni przed wyjazdem warto się udać do lekarza medycyny podróży lub specjalistycznych placówek, aby skontrolować stan zdrowia, przyjąć ewentualne szczepienia przypominające lub zaopatrzyć się w niezbędne dokumenty medyczne.
Wwóz leków do Gruzji – WAŻNE!
Na wyjazd do Gruzji warto spakować:
UWAGA! Niektóre leki dostępne w Polsce i innych krajach UE bez recepty – zawierające m.in. kodeinę (np. nurofen), efedrynę (np. tussipect) lub pseudoefedrynę (np. ibuprom, gripex, sudafen) – w Gruzji mogą być kwalifikowane jako środki odurzające i substancje psychotropowe, których wwóz jest zabroniony! Uczulamy, że gruzińskie służby graniczne działają w zakresie wwozu leków bardzo restrykcyjnie.
W przypadku wwozu do Gruzji leków zawierających substancje psychoaktywne, na granicy należy okazać kopię recepty oraz kopię certyfikatu, który potwierdza uprawnienia do wykonywania zawodu przez lekarza wystawiającego receptę, wraz z tłumaczeniami na język angielski. Wwieźć można ilość leku wystarczającą na okres do 31 dni.
W przypadku leków przewożonych w bagażu podręcznym, które pasażer musi zażyć w trakcie lotu, wymagane jest zaświadczenie od lekarza w języku polskim i angielskim, poświadczone pieczątką.
Podróżni nieposiadający wymaganych zezwoleń na leki mogą być zatrzymani na granicy i narażeni na wysoką grzywnę.
Przydatne adresy:
W razie jakichkolwiek wątpliwości, czy dane substancje aktywne podlegają kontroli przy wwożeniu do Gruzji, zalecamy bezpośredni kontakt z Referatem Konsularnym Ambasady RP w Tbilisi, pod adresem e-mail: tbilisi.amb.rk@msz.gov.pl.
Ogólne zasady ostrożności zdrowotnej
Podczas pobytu w Gruzji warto zachować ogólną ostrożność i nie narażać się na niepotrzebne ryzyko. Różnica flory bakteryjnej może być w pierwszych dniach pobytu dokuczliwa dla osób o zwiększonej wrażliwości. Aby zapobiec dolegliwościom zdrowotnym podczas wycieczki, zaleca się myć warzywa i owoce przed spożyciem oraz pić wodę wiadomego pochodzenia (wskazana woda butelkowana). Nie należy głaskać ani podchodzić do bezpańskich zwierząt – szwendające się po ulicach psy są zwykle wykastrowane i odrobaczone, jednak głodne i zdenerwowane mogą zaatakować. Na górskich łąkach Kaukazu powszechnie występuje barszcz Sosnowskiego – roślina silnie uczulająca, która wyglądem przypomina koper. Jeśli wystąpią objawy w postaci oparzeń, pęcherzy i złego samopoczucia, należy pilnie skontaktować się z lekarzem. Warto mieć na uwadze, że służba zdrowia w Gruzji jest na niskim poziomie. Wizyty lekarskie są odpłatne (w określonych przypadkach turyści mogą się ubiegać o zwrot kosztów leczenia z tytułu polisy turystycznej – dodatkowe informacje w sekcji „Ubezpieczenie”).
Przepisy celne i prawne
Bezpieczeństwo
Gruzja jest krajem bezpiecznym, gościnnym i przychylnym turystom, jednak, jak wszędzie, należy zachować ostrożność i rozwagę. Ze względu na nie najlepsze warunki ekonomiczne w Gruzji zdarzają się pospolite kradzieże. Aby nie narażać się na ryzyko, należy zawsze pilnować swojego dobytku, doglądać torebek, plecaków i cennych rzeczy na trasie wycieczki, a także NIE ZOSTAWIAĆ pieniędzy, wartościowych przedmiotów, drogiego sprzętu elektronicznego, dokumentów etc. w pokojach hotelowych (chyba że są one wyposażone w sejfy). Trzeba również szczególnie uważać w trakcie przechodzenia przez jezdnię – lokalny ruch uliczny nie sprzyja pieszym. Kobiety powinny ponadto zachować dużą ostrożność podczas korzystania z miejscowych taksówek. Szczegółowe informacje o bezpieczeństwie w Gruzji są dostępne w poradniku: Gruzja – informacje praktyczne. Dokumenty, szczepienia, bezpieczeństwo, transport, ceny.
Obywatele Rzeczpospolitej Polskiej mogą dla zwiększenia bezpieczeństwa podróży zarejestrować się w rządowym systemie Odyseusz (https://odyseusz.msz.gov.pl/).
Telefon alarmowy ogólny: 112.
Ambasada RP w Tbilisi
Oniashvili 24
0160 Tbilisi, Gruzja
Tel.: (+ 995 322) 92 03 98
E mail: tbilisi.amb.sekretariat@msz.gov.pl
Telefon alarmowy*: (+ 995) 599 701 279
Email alarmowy*: tbilisi.wk.dyzurny@msz.gov.pl
* Telefon i e-mail alarmowy do ambasady jest przeznaczony wyłącznie do kontaktu w sytuacjach nagłych i wymagających natychmiastowej interwencji dyżurnego konsula na rzecz obywateli polskich (np. zgony, aresztowanie, wypadki drogowe, kradzież dokumentów).
Klimat
Gruzja jest krajem w większości górzystym. Panuje tu klimat podzwrotnikowy, wilgotny w zachodnich regionach i kontynentalny na wschodzie. Średnie temperatury w dzień są najwyższe w czerwcu (27°C), lipcu (31°C), sierpniu i wrześniu (26°C), natomiast najniższe w styczniu (6°C). Opady deszczu mogą występować przez cały rok, ale głównie w miesiącach zimowych i wiosennych.
Język
Językiem urzędowym Gruzji jest gruziński. W powszechnym użyciu jest także język rosyjski. W większych miastach i miejscach o dużym natężeniu turystycznym można w podstawowym zakresie porozumieć się również po angielsku. Przed podróżą warto poznać podstawowe zwroty po gruzińsku.
Religia
Gruzja to kraj chrześcijański, a dominującym wyznaniem jest prawosławie. W miejscach kultu religijnego obowiązują określone zasady ubioru i zachowania. Mężczyźni muszą założyć długie spodnie (latem przydatne będą długie spodnie z odpinanymi nogawkami), a kobiety – zakryć włosy, ramiona i nogi (warto mieć ze sobą chustę na głowę oraz długą spódnicę lub chustę, zakrywającą kolana). Przed wejściem do świątyni wypada wyciszyć telefon, a na terenie obiektu zachować spokój i ciszę. W cerkwiach i innych obiektach sakralnych obowiązuje zakaz fotografowania i filmowania.
Waluta i płatności
Walutą Gruzji jest lari (GEL). Jedno lari dzieli się na 100 tetri. 1 GEL to ok. 1,30 PLN/0,33 EUR/0,33 USD.
Na podróż do Gruzji trzeba zabrać walutę GEL, USD lub EUR. Coraz więcej kantorów w Polsce (zwłaszcza w większych miastach) oferuje wymianę PLN – GEL – PLN. W przypadku utrudnień z zakupem lari, na podróż należy zabrać dolary amerykańskie (wydane od 2006 r. włącznie, bez skreśleń i uszkodzeń) lub euro i wymienić je na GEL w Gruzji.
Warto pamiętać, że w Gruzji nie ma możliwości bezpośredniej wymiany PLN na GEL i odwrotnie. Sytuacja może się oczywiście zmieniać, ale lepiej nie ryzykować i założyć, że gruzińskie kantory nie obracają złotówkami.
Na wycieczkę do Gruzji warto także zabrać kartę płatniczą (walutową, uniwersalną, np. mBank World, lub typu Revolut). W Gruzji bankomaty są powszechnie dostępne w miastach. Pieniądze można wygodnie wypłacać w dwóch walutach – GEL, jak i USD. Kartą można płacić w większości sklepów, restauracji, hoteli, atrakcji turystycznych i innych obiektów. Trzeba uwzględnić, że na prowincji korzystanie z bankomatów i płatności kartą może być utrudnione lub niemożliwe.
Szczegółowe informacje wraz z przykładowymi cenami są dostępne w poradnikach: Ile pieniędzy zabrać na wycieczkę do Gruzji? oraz Ceny w Gruzji.
Czas
UTC +4. Różnica czasu między Polską a Gruzją wynosi +2 godziny latem i +3 godziny zimą.
Telefonia i Internet
Bezpłatne Wi-Fi jest dostępne w większości hoteli na trasie wycieczki. Do internetu można bezpłatnie podłączyć się również w niektórych restauracjach i innych obiektach – zalecamy jednak ostrożność w korzystaniu z sieci niezabezpieczonych hasłem! Mapę punktów z dostępem do publicznego internetu można znaleźć na stronie https://wifispc.com/georgia. Telefonowanie w roamingu jest dość drogie – kosztuje za minutę 8–10 PLN w przypadku wykonanego połączenia i ok. 4 PLN za odebranie połączenia. Wysłanie jednego SMS-a to z kolei koszt 2 PLN. Chętni mogą również zaopatrzyć się w lokalną kartę SIM (trzeba ją jednak zarejestrować, podpisując umowę z operatorem).
Elektryczność
Napięcie sieciowe w Gruzji wynosi 220 V. Typy gniazdek: C i F, czyli na wtyczki z dwoma okrągłymi bolcami (takie, jak w Polsce i większości krajów Europy).
Lokalna kuchnia
Kuchnia gruzińska jest bardzo aromatyczna, bogata w przyprawy (zwłaszcza kolendrę, czosnek, szafran), warzywa (bakłażany, pomidory, paprykę), wspaniałe sery (np. sulguni), dania mączne i mięsa (baraninę, jagnięcinę, wołowinę, wieprzowinę, rzadziej drób). Wśród licznych propozycji coś dla siebie znajdą także wegetarianie, jednak weganie i osoby na innych specjalnych dietach muszą się liczyć z ewentualnymi komplikacjami przy komponowaniu posiłków w lokalnych restauracjach. Do najpopularniejszych potraw gruzińskich należą m.in. chinkali (pierożki wypełnione bulionem i mięsnym farszem), chaczapuri (placki z cienkiego ciasta nadziane gruzińskim słonym serem albo innym farszem), kubdari (placki z nadzieniem mięsnym), ostri (pikantny gulasz mięsny), lobiani (zupa/leczo z fasoli), rozmaite szaszłyki oraz sałatki i przystawki warzywne, np. pchali. Do posiłków zwyczajowo podaje się puri – chleb wypiekany w piecu szamotowym. Wśród napojów na gruzińskich stołach królują lemoniady oraz wino – skarb narodowy i ważny element lokalnej kultury, zawsze obecny podczas supry, czyli tradycyjnej biesiady (szczegóły w artykule: Supra – tradycja gruzińskiej biesiady). Więcej informacji o wartych skosztowania gruzińskich potrawach i deserach w artykule: Kuchnia gruzińska – dania, które trzeba spróbować w Gruzji oraz na blogu właściciela Tamada Tour www.PolakoGruzin.pl, w sekcji Kuchnia gruzińska i przepisy.
Kultura i obyczaje
Warunki w hotelach
Co zabrać na wycieczkę?
Na wycieczkę do Gruzji należy zabrać odzież dostosowaną do panującej na miejscu pogody oraz przydatne akcesoria i rzeczy osobiste, m.in.:
Ubezpieczenie turystyczne
Ubezpieczenie jest zawarte w cenie wycieczki, dlatego nie trzeba kupować go oddzielnie. Ubezpieczenie zapewnia Signal Iduna na sumę gwarancyjną: KL (koszty leczenia) – 60 000 €, NNW (od następstw nieszczęśliwych wypadków) – 15 000 PLN, OC – 30 000 €, bagaż – 1000 PLN. Ogólne Warunki Ubezpieczenia są dostępne na stronie: https://w3.signal-iduna.pl/OWU_doc/travel/owu_bp_travel.pdf.
Poradniki i reportaże o Gruzji
W Tamada Tour przygotowaliśmy szereg poradników, reportaży i innych interesujących materiałów o Gruzji. Artykuły można przeczytać na blogu www.PolakoGruzin.pl, należącym do właściciela Tamada Tour, Krzysztofa Nodara Ciemnołońskiego. Filmy są dostępne na kanale YouTube pod adresem: https://www.youtube.com/c/TamadaTour/videos, a podcasty – https://www.spreaker.com/show/polakogruzin.
Na całej trasie wyprawy – z/na lotnisko, z/do hoteli i pomiędzy zwiedzanymi miejscami – podróżujemy komfortowymi autami 4×4 typu Mitsubishi Delica, wyposażonymi w klimatyzację, radio i Wi-Fi. Przy większej liczbie uczestników dzielimy się na załogi. Każdy samochód prowadzi doświadczony kierowca – przewodnik z j. polskim lub angielskim.
Podróżujemy i zwiedzamy w kameralnych, maksymalnie 20-osobowych grupach (przy większej liczbie uczestników dzielimy się w autach na kilkuosobowe załogi) z doświadczonymi pilotami i przewodnikami – pasjonatami i specjalistami od danego regionu, którzy mieszkają w nim na stałe, mają na jego temat obszerną wiedzę oraz doskonale znają lokalne warunki i obyczaje.
Na szlaku przygody odkrywamy cuda architektury, historii, przyrody i kultury. Przemierzamy tętniące życiem miasta, zaciszne wioski i dzikie krajobrazy natury. Odnajdujemy ukryte w zaułkach pomniki przeszłości i teraźniejszości. Poznajemy różnorodne smaki lokalnych potraw, słodkości i trunków. Odwiedzamy miejsca kultowe, jak również te, do których turyści zwykle nie zaglądają oraz te, gdzie toczy się miejscowa codzienność.
Spotykamy lokalnych mieszkańców i inspirujemy się ich wizją świata. Poznajemy ich prawdziwe życie i na chwilę stajemy się jego współuczestnikami. Zanurzamy się w kalejdoskopie fascynujących sekretów etnograficznych, legend i faktów, które pozwalają dojrzeć wielowymiarowość odległej od nas rzeczywistości. Przywozimy z sobą autentyczne doświadczenie świata w całym pięknie jego różnorodności.
Cena wycieczki obejmuje pełne ubezpieczenie zdrowotne podróżnego i bagażu. Ubezpieczenie zapewnia Signal Iduna na sumę gwarancyjną:
Ogólne Warunki Ubezpieczenia – https://w3.signal-iduna.pl/OWU_doc/travel/owu_bp_travel.pdf.
KUTAISI – MESTIA – USZGULI – CZCHORIA – BATUMI – ACHALCICHE – SAPARA – SARO – CHERTWISI – WARDZIA –TABACKURI – BAKURIANI – (BORDŻOMI – SHROSHA) – KUTAISI
DZIEŃ 1. WYLOT – KUTAISI (dystans: lot + 24 km)
Przylot liniami Wizz Air na lotnisko w Kutaisi. Spotkanie z kierowcą – pilotem Tamada Tour. Transfer do hotelu, zakwaterowanie, czas wolny (w zależności od godziny przylotu wszystkich uczestników możliwe krótkie zwiedzanie miasta). Kolacja. Nocleg w hotelu w Kutaisi.
DZIEŃ 2. KUTAISI – MESTIA (dystans 221 km)
Po śniadaniu zwiedzimy Kutaisi, jedno z najstarszych miast świata (XVII–XV w. p.n.e.), w starożytności zwane Ai, do którego według greckiej mitologii Jazon z Argonautami przybył po złote runo. Zobaczymy słynną fontannę Kolchidy, teatr i futurystyczny budynek parlamentu. Zajrzymy na bazar, gdzie lokalni rolnicy, rzemieślnicy i winiarze oferują domowej roboty gruzińskie wina, sery, czurczchele (tradycyjne gruzińskie słodycze), warzywa, owoce, zioła, przyprawy i typowe dla kaukaskich targowisk „mydło i powidło”. Przejazd do regionu Swanetii na Wielkim Kaukazie. Podążymy z nurtem rzeki Enguri (Inguri), wzdłuż której znajdziemy wiele kapitalnych punktów widokowych – zatrzymamy się przy imponującej zaporze Enguri i w innych miejscach z pięknym pejzażem rzeki, wodospadów tryskających z niemal pionowych ścian, krętych dróg i pnących się coraz wyżej gór ze śnieżnymi czapami. Malowniczym szlakiem dotrzemy do Mestii, stolicy regionu. Czas wolny. Obiadokolacja i nocleg w hotelu w Mestii.
DZIEŃ 3. MESTIA – LODOWIEC CHAALADI – USZGULI (dystans 50 km)
Po śniadaniu niewymagający trekking z Mestii do lodowca Chaaladi (ok. 3,5 godz.). Powrót do Mestii. Po przerwie na lunch zwiedzimy Swaneckie Muzeum Historii i Etnografii. Następnie ruszymy na wyprawę 4×4 do Uszguli (±2100 m n.p.m.), zespołu górskich osad u podnóża majestatycznej Szchary (5193 m n.p.m.), najwyższego szczytu Gruzji. Po drodze, za przełęczą Ughviri i serpentyną kaukaskich zakrętów, zatrzymamy się przy Baszcie Miłości, owianej legendą o nieszczęśliwie zakochanej parze. W Uszguli zobaczymy średniowieczne domy machubi z wieżami obronnymi, cerkwie i inne zabytki. Chętni będą mogli zwiedzić lokalne muzeum etnograficzne (bilet wstępu ok. 40 GEL). Na suprę, tradycyjną gruzińską biesiadę z pysznym jedzeniem i winem zajrzymy do zaprzyjaźnionych gospodarzy. Będzie to też doskonała okazja, by bliżej poznać lokalną codzienność i kulturę gruzińskich górali. Nocleg w guesthousie w Uszguli.
DZIEŃ 4. USZGULI – LODOWIEC SZCHARY – USZGULI (dystans 12 km)
Po śniadaniu poranny relaks w Uszguli. W poszukiwaniu gruzińskich przygód wyruszymy na niewymagający trekking pod lodowiec Szchary. Szutrowe wertepy, bystra rzeka, a dookoła imponujące góry Kaukazu – czego więcej trzeba do szczęścia?! No, może tylko czegoś na ząb, więc z garścią niezapomnianych wrażeń wrócimy do Uszguli na zasłużoną obiadokolację i nocleg.
DZIEŃ 5. USZGULI – ZUGDIDI– BATUMI (dystans 312 km)
Po śniadaniu pożegnamy się ze Swanetią i obierzemy kurs na Batumi. Po drodze zatrzymamy się w Pałacu Książąt Dadiani w Zugdidi. Po obejrzeniu Muzeum ruszymy dalej, obserwując zmieniający się gruziński krajobraz, w którym monumentalne góry Kaukazu z wolna ustępują miejsca megrelskim nizinom, a wreszcie porośniętemu palmami nadmorskiemu wybrzeżu w Batumi, stolicy autonomicznej republiki Adżarii. Obiadokolacja w Batumi. Wieczorem czas wolny na promenadzie nad Morzem Czarnym. Chętni mogą iść na spacer bulwarem do portu i Wieży Alfabetu – imponującej rzeźby przedstawiającej gruziński alfabet. Nocleg w hotelu w Batumi.
DZIEŃ 6. BATUMI – GÓRNA ADŻARIA – ACHALCICHE (dystans 164 km)
Po śniadaniu wykwaterujemy się z hostelu i zaczniemy eksplorację południowo-zachodniej Gruzji, która jest praktycznie nieznana turystom. Zaledwie 15–20 km w linii prostej od granicy z Turcją rejon Górnej Adżarii kryje wiele pozornie zwykłych, lecz bardzo interesujących miejsc. Na trasie przez piękne góry będziemy się nie raz zatrzymywać w wioskach Adżarów, grupy etnicznej gruzińskich muzułmanów, którzy mają własny język i niektóre tradycje, a historycznie wyróżniali się również ubiorem – adżarscy mężczyźni nosili charakterystyczne turbany i czochy z kapturem, z kolei kobiety zgodnie z islamską tradycją zakrywały włosy specjalnie dopasowanymi chustami, które do dziś można zauważyć u niektórych lokalnych seniorek. Ciekawostką Górnej Adżarii są nie tylko sami mieszkańcy, lecz także budowane przez nich meczety oraz zabytkowe mosty łukowe, które stawiano przy użyciu zaprawy jajecznej. Te liczące co najmniej kilkaset lat konstrukcje nadal są w użyciu! Przemierzając Adżarię na wschód, dotrzemy do miasta Achalciche, stolicy regionu Samcche-Dżawachetii. Po krótkim odpoczynku zajrzymy na dziedziniec gruzińsko-tureckiej twierdzy Rabati (XII w.) Obiadokolacja i nocleg w hotelu w Achalciche.
DZIEŃ 7. ACHALCICHE – SAPARA – SARO – CHERTWISI – WARDZIA –TABACKURI – BAKURIANI (dystans 130 km)
Po śniadaniu emocjonujący off-road po rozległych płaskowyżach kanionu rzeki Mtkwari. Cała okolica obfituje w genialne górskie widoki i intrygujące zabytki. Wiele z nich czasy świetności ma już za sobą, ale nawet ruiny przyspieszą nam puls, gdy dowiemy się, na jakie skarby historii właśnie patrzymy! Wśród lepiej zachowanych zabytków nad brzegami Mtkwari odkryjemy klasztor Sapara oraz prehistoryczną twierdzę Saro z megalitami z epoki brązu, murami cyklopowymi i tradycyjnymi domami darbazi. Nieopodal znajdziemy twierdzę Chertwisi z II w. p.n.e.–XIV w. (zwiedzanie dla chętnych, bilet wstępu ok. 10 GEL). Największą atrakcją dnia będzie skalne miasto Wardzia (XII–XIII w.) – jeden z najważniejszych zabytków Gruzji i ewenement średniowiecznego budownictwa jaskiniowego, wydrążony w zboczu góry Eruszeti do wysokości 1300 m n.p.m. Po zdobyciu Wardzi i przerwie kawowej ruszymy przez surowe krajobrazowo okolice jeziora Tabackuri (1700 m n.p.m.) i przełęcz Cchrackaro (2450 m n.p.m.) do Bakuriani, kurortu górskiego na Małym Kaukazie. Obiadokolacja i nocleg w hotelu.
DZIEŃ 8. BAKURIANI (BORDŻOMI – SHROSHA) – KUTAISI (dystans 176 km)
Po śniadaniu będziemy się kierować do Kutaisi. Plan dnia ustalimy indywidualnie, w zależności od godziny planowanego wylotu uczestników wycieczki*. Jeżeli wystarczy czasu, z Bakuriani pojedziemy do Bordżomi, słynnego uzdrowiska z parkiem Zdrojowym (XIX w.) i źródłami wody mineralnej – tu będzie czas wolny na lunch, dla chętnych degustacja wody i kąpiel w basenie termalnym. Następnie możemy się zatrzymać w wiosce Shrosha na przełęczy Suramskiej, aby obejrzeć lokalne gliniane rękodzieło. Jeżeli okaże się to niemożliwe czasowo, z Bakuriani udamy się prosto do Kutaisi. Transfer na lotnisko. Lot powrotny liniami Wizz Air zgodnie z rozkładem.
* Program może nieco różnić się od podanego w zależności od godziny wylotu z Kutaisi. Przed zakupem biletu lotniczego prosimy o konsultację pod adresem: biuro@tamadatour.pl.
© 2023 TAMADA TOUR. Program nie stanowi oferty handlowej w rozumieniu art. 66 par. 1 Kodeksu cywilnego, ma charakter ramowy i może ulec zmianie w zależności od czynników niezależnych od Organizatora oraz jest objęty ochroną prawa autorskiego (nie wyrażamy zgody na kopiowanie). Prawo do błędów w druku zastrzeżone; www.tamadatour.pl.
Zapisu na wycieczkę można dokonać:
Aby zarezerwować wycieczkę, należy podać dane osobowe, niezbędne do zawarcia umowy wycieczki oraz wykupienia ubezpieczenia i biletów lotniczych:
Na wskazany adres e-mail zostaną przesłane:
Odpłatność za wycieczkę należy uiścić zgodnie z podanym harmonogramem. Zapewniamy atrakcyjny, gwarantujący finansowe bezpieczeństwo podział płatności na 2 części:
Wpłat 1. i 2. można dokonać:
Szczegółowe informacje w Regulaminie.
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2023 Tamada Tour
Realizacja: Codenest
