Królestwo gruzińskiego wina 9 dni

Wine Tour Wycieczka objazdowa

od  6999 PLN
cena za osobę / 9 dni

Rezerwuj

Odkryj winiarskie dziedzictwo Gruzji!

Od 8 tys. lat tradycja gruzińskiego winiarstwa praktykuje unikalną na skalę światową metodę wyrobu wina w glinianych amforach kwewri (UNESCO). Szlachetne winogrona, fermentujące w nich bez oddzielania soku od moszczu, dają fenomenalne bukiety win białych i czerwonych. Każdy z sześciu regionów winiarskich Gruzji ma swoje winne perełki – na szczególną uwagę zasługują Kachetia i Kartlia. Kachetia, skąd pochodzi aż 70% krajowej produkcji wina, słynie ze szczepów winorośli rkatsiteli, saperavi, kisi i mtsvane kakhuri, natomiast Kartlia chlubi się odmianami goruli mtsvane i chinuri. W obu historycznych krainach winiarskich odwiedzisz ekologiczne winnice i skosztujesz trunków u winiarzy, którzy z pasją kultywują prastare zwyczaje. Winiarnie biodynamiczne, w pałacykach, tunelach powojskowych, klasztornych piwniczkach, muzea winiarstwa – to dopiero początek atrakcji! Na szlaku wyprawy czekają też warsztaty kulinarne, supry – gruzińskie biesiady z tamadą, eskapada Gruzińską Drogą Wojenną pod Kazbek, bajeczne Tbilisi, spotkania z gruzińską historią, kulturą i dziką naturą Kaukazu oraz niezapomniana aura winnej przygody!

W cenie

Kameralna grupa

Kameralna grupa

Kultowe zabytki i miejsca nieznane z przewodników

Kultowe zabytki i miejsca nieznane z przewodników

Loty Warszawa – Tbilisi – Warszawa

Loty Warszawa – Tbilisi – Warszawa

Noclegi w hotelach 3* (pokoje 2-os. z łazienkami)

Noclegi w hotelach 3* (pokoje 2-os. z łazienkami)

Opieka polskojęzycznego pilota-przewodnika Tamada Tour

Opieka polskojęzycznego pilota-przewodnika Tamada Tour

Pokazy folklorystyczne tańców i muzyki na żywo

Pokazy folklorystyczne tańców i muzyki na żywo

Przejazd spektakularną Gruzińską Drogą Wojenną

Przejazd spektakularną Gruzińską Drogą Wojenną

Składki na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny i Turystyczny Fundusz Pomocowy

Składki na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny i Turystyczny Fundusz Pomocowy

Spotkania z lokalnymi winiarzami

Spotkania z lokalnymi winiarzami

Supra – tradycyjna gruzińska biesiada z winem i tamadą

Supra – tradycyjna gruzińska biesiada z winem i tamadą

Transfery lotnisko – hotele – trasa wycieczki (klimatyzowany bus)

Transfery lotnisko – hotele – trasa wycieczki (klimatyzowany bus)

Trekking po Parku Narodowym Lagodechi

Trekking po Parku Narodowym Lagodechi

Ubezpieczenie KL, NNW, OC + bagaż

Ubezpieczenie KL, NNW, OC + bagaż

Warsztaty kulinarne

Warsztaty kulinarne

Wejścia biletowane do atrakcji

Wejścia biletowane do atrakcji

Wizyty na lokalnych bazarach

Wizyty na lokalnych bazarach

Wyżywienie (śniadania i obfite obiadokolacje z winem)

Wyżywienie (śniadania i obfite obiadokolacje z winem)

Zwiedzanie z degustacją w lokalnych winnicach

Zwiedzanie z degustacją w lokalnych winnicach

Gwarancja Zwrotu Pieniędzy w 14 dni ?

Wybrane atrakcje

kwewri gruzja wino

Wino z kwewri

Gruzja jest ojczyzną winiarstwa. W kraju rośnie ok. 500 odmian winogron, lokalna tradycja winiarska liczy 8 tys. lat, a unikalna w skali światowej metoda produkcji wina w kwewri została wpisana na Listę Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO. Kwewri to gliniane amfory do przechowywania i leżakowania wina, które zakopuje się w ziemi. Ta oryginalna technika wyrobu wina została wynaleziona przez ludy zamieszkujące Gruzję już w VI tysiącleciu p.n.e., prawdopodobnie pod wpływem kultury Sumerów. Jak powstaje gruzińskie wino w kwewri? Najpierw umieszcza się sok winogronowy i pulpę (skórki i pestki) w amforze, którą przykrywa się płaskim kamieniem. Zawartość miesza się 3–4 razy dziennie tradycyjnymi narzędziami, aby pobudzić proces fermentacji. Po 2 miesiącach kwewri zostaje szczelnie zaczopowane gliną i pozostawione do sklarowania zawartości – na dnie amfory osiada pulpa (czacza), a powyżej powstaje wino. Po upływie 3–6 miesięcy następuje otwarcie kwewri, wino jest przelewane do mniejszych amfor lub butelek, a z czaczy produkuje się gruzińską wódkę winogronową. Procesu fermentacji nie można przerwać, dlatego gruzińskie wino jest wyłącznie wytrawne. Otwarcie kwewri to wielka uroczystość: drewnianą łopatą ściąga się gliniany czop, następnie chochlą nabiera wino do dzbanka, czarek lub kieliszków, skąd można wziąć pierwszy łyk kaukaskiego napoju bogów o wybornym smaku i aromacie. Choć w poszczególnych winnicach otwarcie kwewri jest mniej lub bardziej osnute tradycyjnym rytuałem kulturowym, to stanowi ono jedyne w swoim rodzaju, absolutnie niezwykłe doświadczenie gruzińskiego winiarstwa.

Gruzinska-biesiada-supra

Supra – gruzińska biesiada

Supra to tradycyjna gruzińska biesiada – i o wiele więcej niż smacznie zastawiony stół. Supra, od 2017 r. wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO, to w istocie spowity bogatym rytuałem ceremoniał, który syci ciało i ducha, obfituje w pyszne jedzenie, wino z kwewri, śpiewy, żywiołowe tańce ludowe oraz poetyckie toasty tamady (mistrza ceremonii), które urastają do rangi sztuki oratorskiej i są pretekstem do głębokiej refleksji nad życiem. W zależności od okazji Gruzini organizują supry radosne (keipi) i smutne (kelechi), różniące się nastrojem, potrawami oraz kolejnością i tematyką toastów – tych Gruzini znają blisko 150, podczas większości supr wygłaszają przeciętnie 10–20, a każdy z nich może być recytowany nawet przez pół godziny i stać się dłuższą, wciągającą przypowieścią o życiu, sztuce, kulturze, religii, historii czy rodzinie, zakończoną morałem albo życzeniami. Etykieta gruzińskich toastów wymaga, by wznosić je wyłącznie winem lub czaczą, stać podczas przemowy tamady, wygłaszać własne laudacje tylko za alaverdi – słownym pozwoleniem mistrza ceremonii, a na koniec powiedzieć gaumardżos, co oznacza „zwycięstwo” i jest odpowiednikiem swojskiego: „Na zdrowie!”.

jedzenie gruzja chaczapuri chinkali

Gruzińskie jedzenie

Gruzja jest pyszna! Sekrety gruzińskiej sztuki kulinarnej? Prostota, lokalne składniki oraz spora porcja soczystych warzyw i owoców, świeżych ziół i aromatycznych przypraw. Od kameralnych knajpek przez kultowe restauracje po zaprzyjaźnione winnice będziemy biesiadować na całego i odkrywać wszystkie smaki perły Kaukazu! Skosztujemy placki chaczapuri i kołduny chinkali – najsłynniejsze gruzińskie potrawy, które raczą podniebienia rozmaitymi nadzieniami dla miłośników kuchni wege i mięsnej. Na przystawkę sięgniemy po kolorowe pchali, doskonałe sery i chleb tonis puri z pieca szamotowego, a na większy apetyt – po sycące kababi, szaszłyki mcwadi, tołmę (gruzińskie gołąbki), szkmeruli (kurczak w sosie czosnkowym), ostri (gulasz wołowy), badridżani (bakłażany z orzechową pastą saciwi), leczo adżabsandali, zupy charczo, czichirtma, fasolową lobio. Smakowite kąski podlejemy orzeźwiającą lemoniadą i wybornym winem z kwewri, wznosząc wraz z tamadą niejeden toast. A co na deser? Koniecznie czurczchele – tradycyjne gruzińskie słodycze z orzechów włoskich w tatara, czyli karmelizowanym soku winogronowym.

Gruzińska Droga Wojenna

Gruzińska Droga Wojenna to jedna z najbardziej spektakularnych górskich tras w Gruzji. Wiodąca z Tbilisi do rosyjskiego miasta Władykaukaz, już w starożytności była wykorzystywana jako szlak wojskowy, handlowy i podróżniczy. Wędrowały tędy armie rzymskie, perskie i mongolskie, kupcy, bryki pocztowe i ludy przemieszczające się między Azją a Europą. Dawniej tę solidnie ufortyfikowaną arterię zwano Drogą Darialską (od Wąwozu Darialskiego nieopodal granicy Gruzji i Rosji), a dzisiejsze miano zyskała w 1861 r. – po szeroko zakrojonym i kosztującym zawrotną sumę remoncie nawierzchni, przeprowadzonym z rozkazu cara Aleksandra I, który zaanektował Królestwo Gruzji. Nazwa Gruzińskiej Drogi Wojennej jasno daje do zrozumienia, jakim celom służyła od XVIII w. ta malownicza trasa. Współcześnie jest ona wykorzystywana jako droga tranzytowa, głównie dla ciężarówek wiozących towary z Armenii do Rosji. Gruzińska Droga Wojenna to także nie lada atrakcja turystyczna. Szlakiem, który wije się zapierającymi dech w piersi serpentynami nad rzeką Terek, dotrzemy wprost do słynnej cerkwi Cminda Sameba z widokiem na majestatyczny Kazbek (5054 m n.p.m.), po drodze mijając cuda przyrody i architektury: twierdzę Ananuri (XVI–XVII w.) nad ogromnym zbiornikiem wodnym Zhinvali, kurort narciarski Gudauri czy bajeczną dolinę Sno.

Tbilisi

Tbilisi

Tbilisi to miasto magiczne. Bajecznie piękna stolica Gruzji tworzy orientalny kalejdoskop feerycznych wrażeń, których nie sposób doświadczyć nigdzie indziej i z niczym porównać. Według legendy Tbilisi założył w IV w. król Wachtang I Gorgasali, oczarowany wstęgą Kaukazu z gorącymi źródłami siarkowymi. Od nich pochodzi nazwa miasta (tbili znaczy po gruzińsku „ciepły” – Tbilisi to dosłownie „ciepłe źródła”, a jednym słowem: „Cieplice”) i to również one dały początek najstarszej, 1500-letniej Abanotubani, czyli Dzielnicy Łaźni. Dotrzeć tu warto, zaczynając od eskapady kolejką gondolową ponad dachami starówki na szczyt wzgórza Sololaki z potężną twierdzą Narikala (VI–VIII w.), pomnikiem Kartlis Deda (Matki Gruzji, XX w.) i wspaniałą panoramą miasta, którego symbolami są także futurystyczny most Pokoju nad rzeką Mtkwari i Cminda Sameba – największa cerkiew Kaukazu (XX w.). Szlak wzdłuż murów fortecy, z widokiem na cerkiew Metechi (XIII w.) na drugim brzegu rzeki, wiedzie wprost do historycznej dzielnicy Abanotubani. Kryje one słynne łaźnie siarkowe (ikoną jest XIX-wieczna łaźnia Orbeliani z mozaikowym frontonem w perskim stylu), wodospad Leghvtakhevi, kolorowe domy na skałach i urokliwe ulice, których perełkami są rzeźba tamady, cerkwie Sioni (XI–XII w.) i Anczischati (V–VI w.), krzywa wieża zegarowa przy teatrze lalek Rezo Gabriadze, liczne muzea, knajpki, wine bary. Nieopodal rozciąga się reprezentacyjna aleja Rustawelego, a na niej – Gruzińskie Muzeum Narodowe, pomnik św. Jerzego na placu Wolności, dawny ratusz, gmach parlamentu (w 2003 r. rozegrała się tu rewolucja róż), opera, dawny pałac gubernatora Kaukazu, cerkiew Kaszweti (XIX w.), teatr, filharmonia, modne butiki. Na mapie gruzińskiej stolicy kuszą też pchli targ Suchy Most, hipsterska Fabrika i inne atrakcje Tbilisi, spowitego baśniową aurą i lśniącego w górskiej dolinie niczym płynne złoto.

Signagi

Sighnaghi

Sighnaghi to najpiękniejsze miasteczko Gruzji. Leży w sercu winiarskiego regionu Kachetii, na wzgórzu (790 m n.p.m.) z malowniczą panoramą porośniętej winoroślami doliny rzeki Alazani i rysujących się w oddali gór Wysokiego Kaukazu. Sighnaghi powstało dopiero w XVIII w. (w miejscu średniowiecznej wsi Hereti, zwanej potem Kiziki), jako osada warowna, której zapożyczona z języka tureckiego nazwa oznacza „fort”. Lokalną dumą historyczną są potężne mury obronne, wybudowane w 1762 r. z rozkazu króla Herakliusza II dla obrony przed Dagestańczykami i innymi wrogimi plemionami kaukaskimi. Zachowana część imponującej twierdzy – porównywanej do francuskiego Carcassonne – liczy 2,5 km i 23 wieże warowne (niektóre odrestaurowano na cele mieszkalne). Na mury prowadzą brukowane, otulone zielenią uliczki, wzdłuż których ciągną się zabytkowe cerkwie św. Jerzego i Szczepana, liczne rzeźby, orientalne kamienice, knajpki, stragany z pamiątkami, całodobowa sala ślubów (za jej sprawą Sighnaghi jest zwane „miastem miłości”) i lokalny oddział muzeum narodowego, słynący z bogatych zbiorów etnograficznych i archeologicznych, zwłaszcza kolekcji misternych rzeźb sprzed 5000 lat i obrazów kultowego gruzińskiego prymitywisty Niko Pirosmanaszwilego. Niestety, za lukrowanymi fasadami Sighnaghi skrywa rozpad architektonicznej tkanki – jest wydmuszką na pokaz dla turystów, która zbiera tyle słów zachwytu, co utyskiwań na absurdalnie przeprowadzoną rewitalizację. Ale co by nie mówić, taką kameralną aurę, zabytki, winiarnie, sztukę i rzemiosło można odkryć tylko tutaj!

Gruzińskie tańce i muzyka

Gruzini to niesamowicie muzykalny naród. Pewien grecki historyk pisał, że śpiewali i tańczyli, nawet idąc na wojnę! Dziś najlepszą okazją do wspólnego muzykowania jest supra, tradycyjna biesiada. Biorąc udział w uczcie, posłuchamy czakrulo – polifonicznego ludowego śpiewu gruzińskiego, który uznano za Arcydzieło Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości, a w 2008 r. objęto patronatem UNESCO. Co ciekawe, w 1997 r. jedną z gruzińskich pieśni „Czakrulo” wysłano w kosmos na złotej płycie z 25 najlepszymi melodiami z całego świata. Równie ważne miejsce w gruzińskiej kulturze zajmują ludowe tańce, niezwykle żywiołowe, pełne wdzięku, emocji i opowieści ukrytych w eleganckich układach choreograficznych. W kraju, którego folklor liczy ponad 1500 lat, poznamy temperamentne, przyspieszające bicie serca tańce kazbeguri (demonstruje twardość gruzińskich górali), khevsuruli (ukazuje rywalizację mężczyzn o kobietę) i khorumi (dawniej tańczony przed bitwą), romantyczny taniec kartuli (tańczony przez młodą parę na weselu) oraz tańce acharuli i partsa, charakteryzujące się kolorowymi strojami i swobodnym, radosnym nastrojem. Bo Gruzini mają pieśni i tańce na każdą okoliczność, również na zwykłe dni, które dzięki muzyce nabierają nowych barw.

Uplisciche

Na lewym brzegu Mtkwari, nieopodal Gori, rodzinnego miasta Józefa Stalina, natrafimy na fenomen dawnej architektury – Uplisciche (UNESCO), czyli starożytne, jaskiniowe miasto. Zwiedzimy wydrążone w skałach z piaskowca ogromne jaskinie i tunele, a także otoczony siecią klifów dziedziniec wewnętrznego miasta (później centrum wioski Zena), które były zamieszkane od V w. p.n.e. aż do średniowiecza! Oczyma wyobraźni zobaczymy tętniące tu niegdyś życie: rolników uprawiających winorośl, żołnierzy dbających o jaskiniowe fortyfikacje, rzemieślników wyrabiających bogato zdobione naczynia, noże i monety. W jednej z najstarszych osad na Kaukazie natkniemy się też na zabytki archeologiczne i architektoniczne z epoki brązu i kultury Kura-Araz. Obejrzymy również ceglaną bazylikę z IX–X w. – wybudowaną ledwie 200 lat przed tym, jak potęga skalnego miasta przygasła po inwazji Mongołów.

Mccheta

Mccheta to pierwsza stolica Gruzji i perła architektury sakralnej, w której od wieków bije religijne serce kraju. Miasto jest wpisane na listę UNESCO, a do jego najważniejszych zabytków należą trzy bezcenne świątynie: cerkiew Dżwari (VI w.), katedra Sweticchoweli (XI w.) i klasztor Samtawro (IV–XVI w.). Sanktuaria te są związane z legendą św. Nino, za której sprawą Gruzja przyjęła chrześcijaństwo już w 337 r. jako druga po Armenii, o czym napisano w „Nawróceniu Kartlii”, relikcie gruzińskiej literatury z VII w. Cerkiew Dżwari, czyli Krzyża, znajduje się na wzgórzu pod miastem, gdzie według tradycji chrześcijańskiej św. Nino postawiła pierwszy na ziemiach gruzińskich krzyż. Surowe wnętrza świątyni oraz rozpościerający się ze wzgórza piękny widok na styk rzek Mtkwari i Aragwi robią niezapomniane wrażenie! W centrum Świętego Miasta dumnie wznosi się natomiast najważniejsza w Gruzji katedra Sweticchoweli. Jest to historyczne miejsce koronacji i wiecznego spoczynku króla Wachtanga I i władców z dynastii Bagrationów, a obecnie siedziba władz Gruzińskiego Prawosławnego Kościoła Apostolskiego. Katedra owiana jest legendą o Żydzie Eliaszu, który przyniósł do Mcchety chiton Jezusa Chrystusa. W Sweticchoweli koniecznie trzeba zobaczyć freski ze scenami z Apokalipsy, prawdopodobnie jedyne na świecie przedstawienie 12 znaków zodiaku namalowane na ścianie świątyni, wyciosaną z jednego głazu chrzcielnicę z IV w., relikwie św. Andrzeja, odwzorowany 1:1 jerozolimski Grób Pański oraz starożytne inskrypcje, które dały początek gruzińskiemu alfabetowi. Nieopodal, w żeńskim klasztorze Samtawro, znajdują się z kolei nagrobki św. Gabriela, zwanego gruzińskim ojcem Pio, a także króla Miriana i królowej Nany, którzy w IV w. przyjęli chrześcijaństwo w imieniu całego narodu. Mccheta, jedno z najstarszych miast Gruzji, dziś pełne brukowanych uliczek, nastrojowych knajpek i stoisk z pamiątkami, kryje się jeszcze wiele historycznych ciekawostek: ruiny twierdzy Armazisciche (pałacu królewskiego), mosty z czasów rzymskich i inne warte odkrycia skarby przeszłości.

Cała trasa

Terminy i ceny wycieczek


Termin Ilość dni Wolne miejsca Cena Rezerwacja
27.09-05.10.2024 9 16 6999 zł Rezerwuj Book Buch книга
Termin
Liczba dni
27.09-05.10.2024
9
Wolne miejsca
Cena
16
6999 PLN
Rezerwuj

Szczegółowe informacje

Świadczenia

W cenie:

  • bilety lotnicze na trasie Warszawa – Tbilisi – Warszawa (PLL LOT),
  • transfery lotnisko – hotele – trasa wycieczki (klimatyzowany bus z Wi-Fi i radiem),
  • przejazdy autami 4×4 na wybranych odcinkach,
  • noclegi w hotelach 3* (pokoje 2-os. z łazienkami),
  • wyżywienie (śniadania i obfite obiadokolacje z daniami kuchni gruzińskiej i winem),
  • supra – gruzińska biesiada z tamadą, toastami, winem i lokalnymi smakołykami,
  • zwiedzanie z degustacją w lokalnych winnicach,
  • warsztaty kulinarne,
  • wejścia biletowane do atrakcji,
  • wyprawa na półpustynię do klasztoru Dawit Garedża,
  • eskapada Gruzińską Drogą Wojenną,
  • trekking po Parku Narodowym Lagodechi,
  • pokaz folklorystyczny gruzińskich tańców i muzyki na żywo,
  • wizyty na lokalnych bazarach,
  • eksploracje przyrodnicze i kulturowe,
  • opieka polskojęzycznego pilota-przewodnika Tamada Tour,
  • zwiedzanie w kameralnych grupach,
  • ubezpieczenie zdrowotne KL, NNW, OC + bagaż,
  • składka na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny,
  • składka na Turystyczny Fundusz Pomocowy.

Nieujęte w cenie:

  • usługi bagażowe w hotelach i na lotniskach,
  • zakwaterowanie w pokojach 1-osobowych (dopłata za pokój 1-osobowy w hotelach i pensjonatach ok. 200 USD/os.),
  • lunche, przekąski, napoje alkoholowe i bezalkoholowe nieujęte w programie wycieczki,
  • biletowane atrakcje fakultatywne,
  • zwyczajowe napiwki,
  • koszty pamiątek i wydatków osobistych,
  • usługi nieujęte w programie wycieczki.

Gwarancja Zwrotu Pieniędzy w 14 dni

  • Otrzymasz pełen zwrot pieniędzy za wycieczkę w ustawowym terminie 14 dni, w przypadku gdy impreza turystyczna nie może się odbyć z przyczyn niezależnych od Tamada Tour (m.in. w sytuacji wystąpienia pandemii, katastrof naturalnych, konfliktów zbrojnych, innych nieprzewidzianych zdarzeń oraz ich skutków).
  • W pozostałych przypadkach zwrot kosztów następuje na warunkach określonych w załączniku do umowy o imprezę turystyczną: „Ogólne Warunki Uczestnictwa W Imprezach Turystycznych Organizowanych Przez Tamada Tour Sp. z o.o.” – dokument OWU otrzymasz przy podpisaniu umowy o wycieczkę, a w każdej chwili możesz się zapoznać z jego treścią pod tym linkiem.

Hotele i wyżywienie

Noclegi obejmują zakwaterowanie w komfortowych, kameralnych hotelach 3* (pokoje 2-osobowe z łazienkami). Wybrane hotele mogą oferować dostęp do baru, pralni i innych usług – opcje niewliczone w cenę pokoju są płatne dodatkowo. Podróżujących samodzielnie staramy się zawsze zakwaterować w jednym 2-osobowym pokoju, z osobą tej samej płci – pozwala to uniknąć dopłaty za pokój 1-osobowy (ok. 200 USD/os., w zależności od miejsca noclegu).

Wyżywienie obejmuje śniadania i obfite obiadokolacje z daniami kuchni gruzińskiej i winem. Posiłki jadamy w restauracjach hotelowych, knajpkach na trasie wycieczki i u lokalnych winiarzy. Poznajemy kraj od kuchni, każdego dnia próbując inne lokalne dania, napoje (lemoniady) i trunki (wina, czaczę) oraz wnikając w tradycje gruzińskiego stołu. Wielką atrakcją wycieczki są warsztaty kulinarne, degustacje wina i czaczy w lokalnych winnicach, a także supry – tradycyjne gruzińskie biesiady z pysznym jedzeniem, winnymi toastami tamady, pokazem gruzińskich tańców i muzyki na żywo.

Informacje praktyczne

Dokumenty

Polacy i obywatele innych krajów UE mogą wjechać do Gruzji na podstawie dowodu osobistego lub paszportu (uwaga: dla zwiększenia bezpieczeństwa zalecamy mieć przy sobie podczas wycieczki także ksero dowodu lub paszportu!). Wiza nie jest potrzebna – dla obywateli krajów UE ruch bezwizowy obowiązuje na wjazd i pobyt w Gruzji przez okres do 365 dni bez względu na cel podróży.

Zdrowie, szczepienia i leki

Aktualne zasady wjazdu na terytorium Gruzji dotyczące zdrowia, szczepień i dokumentacji medycznej są dostępne na rządowej stronie https://www.gov.pl/web/dyplomacja/gruzja. Należy pamiętać, że niedopełnienie stawianych wymagań może uniemożliwić przekroczenie granic Gruzji.

Przed wyjazdem do Gruzji zalecane są profilaktyczne szczepienia na COVID-19, żółtaczkę typu A i B, wściekliznę, błonicę, tężec i krztusiec. Na 4–6 tygodni przed wyjazdem warto się udać do lekarza medycyny podróży lub specjalistycznych placówek, aby skontrolować stan zdrowia, przyjąć ewentualne szczepienia przypominające lub zaopatrzyć się w niezbędne dokumenty medyczne.

Wwóz leków do Gruzji – WAŻNE!

Na wyjazd do Gruzji warto spakować:

  • leki osobiste (np. stosowane w chorobach przewlekłych) – maksymalnie 10 standardowych opakowań. W przypadku większego zapotrzebowania do leków należy dołączyć odpowiednią dokumentację medyczną, przetłumaczoną na j. angielski i poświadczoną pieczątką. Leki muszą się znajdować w oryginalnym opakowaniu;
  • podstawowe leki (np. przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, na dolegliwości układu pokarmowego). Leki muszą się znajdować w oryginalnym opakowaniu;
  • przydatne akcesoria (np. środki dezynfekujące, opatrunki, pęsetę, repelenty na komary – rzeczy te można też kupić na miejscu).

UWAGA! Niektóre leki dostępne w Polsce i innych krajach UE bez recepty – zawierające m.in. kodeinę (np. nurofen), efedrynę (np. tussipect) lub pseudoefedrynę (np. ibuprom, gripex, sudafen) – w Gruzji mogą być kwalifikowane jako środki odurzające i substancje psychotropowe, których wwóz jest zabroniony! Uczulamy, że gruzińskie służby graniczne działają w zakresie wwozu leków bardzo restrykcyjnie.

W przypadku wwozu do Gruzji leków zawierających substancje psychoaktywne, na granicy należy okazać kopię recepty oraz kopię certyfikatu, który potwierdza uprawnienia do wykonywania zawodu przez lekarza wystawiającego receptę, wraz z tłumaczeniami na język angielski. Wwieźć można ilość leku wystarczającą na okres do 31 dni.

W przypadku leków przewożonych w bagażu podręcznym, które pasażer musi zażyć w trakcie lotu, wymagane jest zaświadczenie od lekarza w języku polskim i angielskim, poświadczone pieczątką.

Podróżni nieposiadający wymaganych zezwoleń na leki mogą być zatrzymani na granicy i narażeni na wysoką grzywnę.

Przydatne adresy:

W razie jakichkolwiek wątpliwości, czy dane substancje aktywne podlegają kontroli przy wwożeniu do Gruzji, zalecamy bezpośredni kontakt z Referatem Konsularnym Ambasady RP w Tbilisi, pod adresem e-mail: tbilisi.amb.rk@msz.gov.pl.

Ogólne zasady ostrożności zdrowotnej

Podczas pobytu w Gruzji warto zachować ogólną ostrożność i nie narażać się na niepotrzebne ryzyko. Różnica flory bakteryjnej może być w pierwszych dniach pobytu dokuczliwa dla osób o zwiększonej wrażliwości. Aby zapobiec dolegliwościom zdrowotnym podczas wycieczki, zaleca się myć warzywa i owoce przed spożyciem oraz pić wodę wiadomego pochodzenia (wskazana woda butelkowana). Nie należy głaskać ani podchodzić do bezpańskich zwierząt – szwendające się po ulicach psy są zwykle wykastrowane i odrobaczone, jednak głodne i zdenerwowane mogą zaatakować. Na górskich łąkach Kaukazu powszechnie występuje barszcz Sosnowskiego – roślina silnie uczulająca, która wyglądem przypomina koper. Jeśli wystąpią objawy w postaci oparzeń, pęcherzy i złego samopoczucia, należy pilnie skontaktować się z lekarzem. Warto mieć na uwadze, że służba zdrowia w Gruzji jest na niskim poziomie. Wizyty lekarskie są odpłatne (w określonych przypadkach turyści mogą się ubiegać o zwrot kosztów leczenia z tytułu polisy turystycznej – dodatkowe informacje w sekcji „Ubezpieczenie”).

Przepisy celne i prawne

  • Kwotę do 14.000 euro można wwieźć bez deklaracji celnej.
  • Gruzińskie przepisy ograniczają ilość wwożonej ilości alkoholu do 4 litrów.
  • Wywieźć z Gruzji na obszar celny UE można 1 litr alkoholu powyżej 22% albo 2 litry alkoholu o mocy do 22%, a dodatkowo 4 litry wina, 16 litrów piwa oraz do 200 sztuk papierosów.
  • Przemyt narkotyków i broni oraz ich posiadanie są karane pozbawieniem wolności.
  • Fotografowanie i filmowanie niektórych oznaczonych obiektów oraz terenów przygranicznych jest zabronione.

Bezpieczeństwo

Gruzja jest krajem bezpiecznym, gościnnym i przychylnym turystom, jednak, jak wszędzie, należy zachować ostrożność i rozwagę. Ze względu na nie najlepsze warunki ekonomiczne w Gruzji zdarzają się pospolite kradzieże. Aby nie narażać się na ryzyko, należy zawsze pilnować swojego dobytku, doglądać torebek, plecaków i cennych rzeczy na trasie wycieczki, a także NIE ZOSTAWIAĆ pieniędzy, wartościowych przedmiotów, drogiego sprzętu elektronicznego, dokumentów etc. w pokojach hotelowych (chyba że są one wyposażone w sejfy). Trzeba również szczególnie uważać w trakcie przechodzenia przez jezdnię – lokalny ruch uliczny nie sprzyja pieszym. Kobiety powinny ponadto zachować dużą ostrożność podczas korzystania z miejscowych taksówek. Szczegółowe informacje o bezpieczeństwie w Gruzji są dostępne w poradniku: Gruzja – informacje praktyczne. Dokumenty, szczepienia, bezpieczeństwo, transport, ceny.

Obywatele Rzeczpospolitej Polskiej mogą dla zwiększenia bezpieczeństwa podróży zarejestrować się w rządowym systemie Odyseusz (https://odyseusz.msz.gov.pl/).

Telefon alarmowy ogólny: 112.

Ambasada RP w Tbilisi

Oniashvili 24

0160 Tbilisi, Gruzja

Tel.: (+ 995 322) 92 03 98

E mail: tbilisi.amb.sekretariat@msz.gov.pl

Telefon alarmowy*: (+ 995) 599 701 279

Email alarmowy*: tbilisi.wk.dyzurny@msz.gov.pl

* Telefon i e-mail alarmowy do ambasady jest przeznaczony wyłącznie do kontaktu w sytuacjach nagłych i wymagających natychmiastowej interwencji dyżurnego konsula na rzecz obywateli polskich (np. zgony, aresztowanie, wypadki drogowe, kradzież dokumentów).

Klimat

Gruzja jest krajem w większości górzystym. Panuje tu klimat podzwrotnikowy, wilgotny w zachodnich regionach i kontynentalny na wschodzie. Średnie temperatury w dzień są najwyższe w czerwcu (27°C), lipcu (31°C), sierpniu i wrześniu (26°C), natomiast najniższe w styczniu (6°C). Opady deszczu mogą występować przez cały rok, ale głównie w miesiącach zimowych i wiosennych.

Język

Językiem urzędowym Gruzji jest gruziński. W powszechnym użyciu jest także język rosyjski. W większych miastach i miejscach o dużym natężeniu turystycznym można w podstawowym zakresie porozumieć się również po angielsku. Przed podróżą warto poznać podstawowe zwroty po gruzińsku.

Religia

Gruzja to kraj chrześcijański, a dominującym wyznaniem jest prawosławie. W miejscach kultu religijnego obowiązują określone zasady ubioru i zachowania. Mężczyźni muszą założyć długie spodnie (latem przydatne będą długie spodnie z odpinanymi nogawkami), a kobiety – zakryć włosy, ramiona i nogi (warto mieć ze sobą chustę na głowę oraz długą spódnicę lub chustę, zakrywającą kolana). Przed wejściem do świątyni wypada wyciszyć telefon, a na terenie obiektu zachować spokój i ciszę. W cerkwiach i innych obiektach sakralnych obowiązuje zakaz fotografowania i filmowania.

Waluta i płatności

Walutą Gruzji jest lari (GEL). Jedno lari dzieli się na 100 tetri. 1 GEL to ok. 1,30 PLN/0,33 EUR/0,33 USD.

Na podróż do Gruzji trzeba zabrać walutę GEL, USD lub EUR. Coraz więcej kantorów w Polsce (zwłaszcza w większych miastach) oferuje wymianę PLN – GEL – PLN. W przypadku utrudnień z zakupem lari, na podróż należy zabrać dolary amerykańskie (wydane od 2006 r. włącznie, bez skreśleń i uszkodzeń) lub euro i wymienić je na GEL w Gruzji.

Warto pamiętać, że w Gruzji nie ma możliwości bezpośredniej wymiany PLN na GEL i odwrotnie. Sytuacja może się oczywiście zmieniać, ale lepiej nie ryzykować i założyć, że gruzińskie kantory nie obracają złotówkami.

Na wycieczkę do Gruzji warto także zabrać kartę płatniczą (walutową, uniwersalną, np. mBank World, lub typu Revolut). W Gruzji bankomaty są powszechnie dostępne w miastach. Pieniądze można wygodnie wypłacać w dwóch walutach – GEL, jak i USD. Kartą można płacić w większości sklepów, restauracji, hoteli, atrakcji turystycznych i innych obiektów. Trzeba uwzględnić, że na prowincji korzystanie z bankomatów i płatności kartą może być utrudnione lub niemożliwe.

Szczegółowe informacje wraz z przykładowymi cenami są dostępne w poradnikach: Ile pieniędzy zabrać na wycieczkę do Gruzji? oraz Ceny w Gruzji.

Czas

UTC +4. Różnica czasu między Polską a Gruzją wynosi +2 godziny latem i +3 godziny zimą.

Telefonia i Internet

Bezpłatne Wi-Fi jest dostępne w większości hoteli na trasie wycieczki. Do internetu można bezpłatnie podłączyć się również w niektórych restauracjach i innych obiektach – zalecamy jednak ostrożność w korzystaniu z sieci niezabezpieczonych hasłem! Mapę punktów z dostępem do publicznego internetu można znaleźć na stronie https://wifispc.com/georgia. Telefonowanie w roamingu jest dość drogie – kosztuje za minutę 8–10 PLN w przypadku wykonanego połączenia i ok. 4 PLN za odebranie połączenia. Wysłanie jednego SMS-a to z kolei koszt 2 PLN. Chętni mogą również zaopatrzyć się w lokalną kartę SIM (trzeba ją jednak zarejestrować, podpisując umowę z operatorem).

Elektryczność

Napięcie sieciowe w Gruzji wynosi 220 V. Typy gniazdek: C i F, czyli na wtyczki z dwoma okrągłymi bolcami (takie, jak w Polsce i większości krajów Europy).

Lokalna kuchnia

Kuchnia gruzińska jest bardzo aromatyczna, bogata w przyprawy (zwłaszcza kolendrę, czosnek, szafran), warzywa (bakłażany, pomidory, paprykę), wspaniałe sery (np. sulguni), dania mączne i mięsa (baraninę, jagnięcinę, wołowinę, wieprzowinę, rzadziej drób). Wśród licznych propozycji coś dla siebie znajdą także wegetarianie, jednak weganie i osoby na innych specjalnych dietach muszą się liczyć z ewentualnymi komplikacjami przy komponowaniu posiłków w lokalnych restauracjach. Do najpopularniejszych potraw gruzińskich należą m.in. chinkali (pierożki wypełnione bulionem i mięsnym farszem), chaczapuri (placki z cienkiego ciasta nadziane gruzińskim słonym serem albo innym farszem), kubdari (placki z nadzieniem mięsnym), ostri (pikantny gulasz mięsny), lobiani (zupa/leczo z fasoli), rozmaite szaszłyki oraz sałatki i przystawki warzywne, np. pchali. Do posiłków zwyczajowo podaje się puri – chleb wypiekany w piecu szamotowym. Wśród napojów na gruzińskich stołach królują lemoniady oraz wino – skarb narodowy i ważny element lokalnej kultury, zawsze obecny podczas supry, czyli tradycyjnej biesiady (szczegóły w artykule: Supra – tradycja gruzińskiej biesiady). Więcej informacji o wartych skosztowania gruzińskich potrawach i deserach w artykule: Kuchnia gruzińska – dania, które trzeba spróbować w Gruzji oraz na blogu właściciela Tamada Tour www.PolakoGruzin.pl, w sekcji Kuchnia gruzińska i przepisy.

Kultura i obyczaje

  • Podczas supry, czyli tradycyjnej gruzińskiej biesiady, warto pamiętać o etykiecie wznoszenia toastów – szczegółowe informacje są dostępne w artykule Supra – tradycja gruzińskiej biesiady, na blogu należącym do Krzysztofa Nodara Ciemnołońskiego, właściciela Tamada Tour.
  • Osoby, które z powodów zdrowotnych lub ideologicznych nie chcą spożywać wina i/lub czaczy (gruzińskiej wódki), oczywiście nie muszą tego robić. Gdyby odmowa spożycia alkoholu wiązała z koniecznością wyjaśnienia powodów rezygnacji – bo niechęć do wychylenia lampki trunku może się wydawać Gruzinom zdumiewająca – najlepiej subtelnie zasłonić się przyjmowanymi lekami, względnie, w przypadku kobiet, ciążą.
  • W rozmowach z Gruzinami zaleca się unikać tematów politycznych (również historycznych o podłożu politycznym).
  • Na co dzień zalecane są ubrania skromne i niewyzywające, które nie będą odsłaniać zbyt wiele ciała, a także umożliwią wizyty w lokalnych świątyniach. Na wycieczkę obejmującą plażowanie kobiety powinny zabrać strój kąpielowy, który nie jest zbyt skąpy (najlepiej zdecydować się na strój jednoczęściowy lub bardziej zabudowane bikini).
  • Nadmierna ekstrawagancja w zachowaniu i wyglądzie jest postrzegana raczej negatywnie.

Warunki w hotelach

  • Hotele i hostele nie zawsze są wyposażone w windy – lepiej nie zabierać ciężkich walizek i dużej liczby bagaży.
  • Grzałki do wody i żelazka są zazwyczaj dostępne w recepcjach hoteli, na życzenie.
  • Suszarki do włosów, o ile nie znajdują się w pokoju hotelowym, są zwykle dostępne na życzenie w recepcji.
  • Ręczniki są dostępne w hotelach.
  • W pokojach hotelowych mogą się znajdować minibary. Dostępne w nich napoje i słodycze są dodatkowo płatne.
  • W pokojach hotelowych na gości czekają zwykle mydło i szampon (małe opakowania, dlatego warto zabrać własne lub kupić na miejscu), niekiedy do dyspozycji są także jednorazowe klapki. W wybranych hotelach mogą być też dostępne (bezpłatnie lub za dodatkową opłatą) szczoteczki i pasty do zębów, gąbki kąpielowe i inne akcesoria.

Co zabrać na wycieczkę?

Na wycieczkę do Gruzji należy zabrać odzież dostosowaną do panującej na miejscu pogody oraz przydatne akcesoria i rzeczy osobiste, m.in.:

  • ubrania lekkie, przewiewne, skromne (w przypadku kobiet niezbyt obcisłe);
  • ciepłe okrycie (sweter, bluza);
  • odzież na wejście do świątyń: mężczyźni – długie spodnie, kobiety – ubrania lub chusty zakrywające nogi, głowę i ramiona;
  • jeżeli dotyczy, zależnie od terminu i trasy wycieczki: strój kąpielowy, nakrycie głowy, okulary przeciwsłoneczne, odzież przeciwdeszczowa, odzież zimowa – szczegółowa lista rzeczy do zabrania w artykule Gruzja – jakie ubrania zabrać na wycieczkę?;
  • wygodne obuwie, np. sportowe, trekkingowe;
  • sandały lub inne lekkie obuwie;
  • klapki pod prysznic;
  • podręczny plecak;
  • krem z wysokim filtrem UV;
  • leki i inne środki szczegółowo opisane w punkcie „Zdrowie, szczepienia, leki”.

Ubezpieczenie turystyczne

Ubezpieczenie jest zawarte w cenie wycieczki, dlatego nie trzeba kupować go oddzielnie. Ubezpieczenie zapewnia Signal Iduna na sumę gwarancyjną: KL (koszty leczenia) – 60 000 €, NNW (od następstw nieszczęśliwych wypadków) – 15 000 PLN, OC – 30 000 €, bagaż – 1000 PLN. Ogólne Warunki Ubezpieczenia są dostępne na stronie: https://w3.signal-iduna.pl/OWU_doc/travel/owu_bp_travel.pdf.

Poradniki i reportaże o Gruzji

W Tamada Tour przygotowaliśmy szereg poradników, reportaży i innych interesujących materiałów o Gruzji. Artykuły można przeczytać na blogu www.PolakoGruzin.pl, należącym do właściciela Tamada Tour, Krzysztofa Nodara Ciemnołońskiego. Filmy są dostępne na kanale YouTube pod adresem: https://www.youtube.com/c/TamadaTour/videos, a podcasty – https://www.spreaker.com/show/polakogruzin.

Zdjęcia i filmy

Transfery

Na całej trasie wyprawy – z/na lotnisko, z/do hoteli i pomiędzy zwiedzanymi miejscami – podróżujemy komfortowymi, minibusami, wyposażonymi w klimatyzację, radio i Wi-Fi. Na wybranych odcinkach podróżujemy samochodami terenowymi 4×4. Nad bezpieczeństwem podróży czuwają doświadczeni gruzińscy kierowcy zawodowi, doskonale znający lokalne drogi.

Zwiedzanie

Podróżujemy i zwiedzamy w kameralnych, maksymalnie 20-osobowych grupach z doświadczonymi pilotami i przewodnikami – pasjonatami i specjalistami od danego regionu, którzy mieszkają w nim na stałe, mają na jego temat obszerną wiedzę oraz doskonale znają lokalne warunki i obyczaje.

Na szlaku przygody odkrywamy cuda architektury, historii, przyrody i kultury. Przemierzamy tętniące życiem miasta, zaciszne wioski i dzikie krajobrazy natury. Odnajdujemy ukryte w zaułkach pomniki przeszłości i teraźniejszości. Poznajemy różnorodne smaki lokalnych potraw, słodkości i trunków. Odwiedzamy miejsca kultowe, jak również te, do których turyści zwykle nie zaglądają oraz te, gdzie toczy się miejscowa codzienność.

Spotykamy lokalnych mieszkańców i inspirujemy się ich wizją świata. Poznajemy ich prawdziwe życie i na chwilę stajemy się jego współuczestnikami. Zanurzamy się w kalejdoskopie fascynujących sekretów etnograficznych, legend i faktów, które pozwalają dojrzeć wielowymiarowość odległej od nas rzeczywistości. Przywozimy z sobą autentyczne doświadczenie świata w całym pięknie jego różnorodności.

Ubezpieczenie

Cena wycieczki obejmuje pełne ubezpieczenie zdrowotne podróżnego i bagażu. Ubezpieczenie zapewnia Signal Iduna na sumę gwarancyjną:

  • KL (koszty leczenia) – 70 000 €, w tym koszty ratownictwa 10 000 €,
  • NNW (od następstw nieszczęśliwych wypadków) – 20 000 PLN,
  • OC – 35 000 €,
  • Bagaż (zawartość walizki) – 1500 PLN,
  • Rozszerzenie o zaostrzenie chorób przewlekłych.

Ogólne Warunki Ubezpieczenia – https://w3.signal-iduna.pl/OWU_doc/travel/owu_bp_travel.pdf.

Trasa i program wycieczki 9-dniowej

TBILISI – MCCHETA – IGOETI – UPLISCICHE – GORI – MCCHETA – TBILISI – GRUZIŃSKA DROGA WOJENNA (ANANURI – STEPANCMINDA – GUDAURI) – TBILISI – SAGAREDŻO – MELAANI – SIGHNAGHI – KWARELI – TSINANDALI – TELAWI –ALAWERDI – NAPAREULI – KWARELI – PARK NARODOWY LAGODECHI – KWARELI – DAWIT GAREDŻA – UDABNO – SAGAREDŻO – TBILISI

DZIEŃ 1. WYLOT

Zbiórka na lotnisku Chopina (Okęcie) w Warszawie, o godz. 20.00 spotkanie z przedstawicielem biura Tamada Tour w hali odlotów (strefa D, przy stanowiskach odprawy PLL LOT). Nocny lot do Gruzji (czas lotu: 3 h 45 min).

DZIEŃ 2. TBILISI (dystans: 20 km)

Poranny przylot do Tbilisi, spotkanie z pilotem Tamada Tour, transfer z lotniska do hotelu, odpoczynek, śniadanie. Całodniowe zwiedzanie pięknej stolicy Gruzji zaczniemy od wizyty w cerkwi Cminda Sameba (Świętej Trójcy, XX w.; największa cerkiew Kaukazu na 10 tys. wiernych). Następnie wjedziemy kolejką gondolową na wzgórze Sololaki z potężną twierdzą Narikala (VI–VIII w.), pomnikiem Kartlis Deda (Matki Gruzji, XX w.) i piękną panoramą miasta. Spacerem wzdłuż murów fortecy dotrzemy do najstarszej, 1500-letniej dzielnicy Abanotubani, gdzie odkryjemy siarkowy wodospad Leghvtakhevi, kolorowe domy na skałach i słynne łaźnie siarkowe, w tym najbardziej znaną orientalną łaźnię Orbeliani (XIX w.). Lunch. Podczas dalszej wędrówki urokliwą starówką Tbilisi zobaczymy rzeźbę tamady, cerkwie Sioni (XI–XII w.) i Anczischati (V–VI w.) oraz krzywą wieżę zegarową przy teatrze lalek Rezo Gabriadze. Wstąpimy też na degustację do klimatycznego wine baru i przejdziemy przez futurystyczny most Pokoju nad rzeką Mtkwari, po czym wrócimy do hotelu na krótki relaks. Wieczorem przejazd reprezentacyjną aleją Rustawelego z licznymi zabytkami do lokalnej restauracji na suprę – tradycyjną gruzińską biesiadę z pysznym jedzeniem, wybornym winem z kwewri, magią poetyckich toastów tamady, ludowych tańców i muzyki na żywo. Powrót do hotelu na nocleg.

DZIEŃ 3. TBILISI – MCCHETA – IGOETI – UPLISCICHE – GORI – MCCHETA – TBILISI (dystans: 201 km)

Po śniadaniu wyjazd do Mcchety, pierwszej stolicy Gruzji i perły architektury sakralnej (UNESCO). Najpierw stromą szosą dotrzemy do cerkwi Dżwari (VI–VII w.), gdzie za sprawą św. Nino stanął pierwszy na ziemiach gruzińskich krzyż. Ze wzgórza ujrzymy panoramę miasta i styku głównych rzek Gruzji – Mtkwari i Aragwi. W centrum Mcchety zwiedzimy katedrę Sweticchoweli (XI w.) z grobami królów z dynastii Bagrationi i cennymi sakraliami. Czas wolny na lunch w rejonie kawiarni i stoisk z pamiątkami. Następnie w wiosce Igoeti odwiedzimy rzemieślniczą winnicę Ori Marani. Nazwa ta oznacza po gruzińsku „dwie winiarnie” i symbolizuje połączenie winiarskich tradycji Gruzji i Francji. Winnicę prowadzą pochodzący z winiarskiej rodziny Francuz Bastien Warskotte i jego żona, Gruzinka, Nino Gvantseladze. Ori Marani od 2016 r. wyrabia wina musujące (metodą stosowaną we francuskiej Szampanii) i niemusujące, które fermentują i leżakują w starych beczkach z francuskiego dębu bądź, zgodnie z gruzińską tradycją, w glinianych amforach kwewri – obie techniki są często mieszane dla uzyskania oryginalnego smaku i zapachu trunków. W Ori Marani skosztujemy win z odmian winogron pochodzących z małych, ekologicznych plantacji z gruzińskich regionów Kartlii, Kachetii i Imeretii: goruli mstvane (rosną głównie w okolicy Gori i zdaniem gruzińskiego historyka Iwane Dżawachiszwilego stanowią najlepszy gatunek winogron do wyrobu wysokiej klasy wina białego), chinuri (ich nazwa pochodzi od barwy liści drzewa oliwnego, którą dawniej zwano w Gruzji chini – z kolei słowo chinebuli oznacza po gruzińsku „super”, „perfekt”, „wybitne”, co doskonale oddaje istotę tych winogron), tsiska (winogrona z regionu Imeretii, z których powstaje wyborne, orzeźwiające wino o jasnosłomkowej barwie), aladasturi (również z Imeretii, stosowane głównie do wyrobu półwytrawnych win różowych), a także rkatsiteli i saperavi (odmiany popularne w regionie Kachetii; z rkatsiteli powstaje wino białe o subtelnym, korzenno-owocowym smaku, z kolei z saperavi produkuje się wina czerwone o intensywnej barwie). Ciekawostką Ori Marani są także wina z mieszanki winogron gruzińskich i francuskich, np. saperavi i cabernet sauvignon z rocznika 2017 r. Z nutą winnych wspomnień ruszymy do Uplisciche zdobyć najstarsze w Gruzji skalne miasto (V w. p.n.e.), niegdyś siedzibę władców i ośrodek przedchrześcijańskiego kultu. Po eksploracjach przejazd do Gori. W rodzinnym mieście Józefa Stalina (Iosifa Wissarionowicza Dżugaszwili) chętni będą mogli zwiedzić muzeum poświęcone radzieckiemu dyktatorowi (bilet wstępu ok. 10 GEL). Następnie udamy się do lokalnej rodzinnej winnicy na degustację wina. Przejazd do Mcchety na suprę w stylowej restauracji. Powrót do Tbilisi. Nocleg.

DZIEŃ 4. TBILISI – GRUZIŃSKA DROGA WOJENNA (ANANURI – STEPANCMINDA – GUDAURI) – TBILISI (dystans: 306 km)

Po śniadaniu całodniowa eskapada Gruzińską Drogą Wojenną, jedną z najbardziej spektakularnych górskich tras w Gruzji. Na starożytnym szlaku zwiedzimy twierdzę Ananuri (XVI–XVII w.), zatrzymamy się w punkcie widokowym nad pięknym rezerwuarem Zhinvali i zobaczymy trawertynowe źródło pod Almasiani. Lunch na trasie. Kaukaskimi serpentynami dotrzemy następnie do Stepancmindy – tu przesiądziemy się do lokalnych aut 4×4, by krętą, stromą drogą wjechać do położonej 2170 m n.p.m. cerkwi Cminda Sameba (Świętej Trójcy Gergeti, XIV w.). Roztacza się stąd oszałamiający widok na miasto i okoliczne szczyty, w tym majestatyczny Kazbek (5054 m n.p.m.) – wygasły wulkan i trzecią co do wysokości górę Gruzji. W drodze powrotnej zatrzymamy się w Gudauri. Na skraju wzniesienia z niesamowitą panoramą doliny obejrzymy modernistyczny pomnik, przedstawiający byłe republiki radzieckie, gruzińską królową Tamar i fragment narodowego poematu Shoty Rustawelego „Rycerz w tygrysiej skórze”. Obiadokolacja na trasie. Nocleg w hotelu w Tbilisi.

DZIEŃ 5. TBILISI – SAGAREDŻO – MELAANI – SIGHNAGHI – KWARELI (dystans: 175 km)

Po śniadaniu rozpoczniemy eksplorację Kachetii, największego regionu winiarskiego Gruzji. Kachetia jest też największa powierzchniowo, historycznie była królestwem zawsze najbogatszym i obfitującym we wspaniałe budowle, a przy tym pozostaje niezwykle zróżnicowana przyrodniczo i kulturowo: od usianych sadami winogronowymi nizin w dolinie rzeki Alazani przez stepy po wysokie, zalesione góry, lokalnie zamieszkane przez różniące się tradycjami kaukaskie grupy etniczne. Na kachetyjskim szlaku odwiedzimy najpierw rodzinną winnicę Tedo’s Marani w miasteczku Sagaredżo. Tu, wśród łagodnych wstęg zielonego Kaukazu, Tedo Gzirishvili i jego córka wprowadzą nas w niezwykły świat gruzińskiego winiarstwa, którym Tedo zajmuje się od 1985 r. W nastrojowej, kamiennej piwniczce skosztujemy organiczne wina z winogron saperavi, rkatsiteli i mtsvane kakhuri, zbieranych w ekologicznych winnicach i leżakujących w glinianych amforach kwewri lub, według metody europejskiej, w stalowych kadziach. Chętni będą też mogli spróbować czaczę, czyli gruzińską wódkę z winogron. Następnie odwiedzimy rodzinną winnicę u Teo w Melaani. Nieopodal odkryjemy Sighnaghi, jedno z najpiękniejszych miasteczek Gruzji, zwane gruzińskim Carcasonne. Podczas spaceru po „mieście miłości” zobaczymy potężne mury obronne (XVIII w.) z panoramą porośniętej winoroślami doliny rzeki Alazani, orientalne domy, rzeźby i stragany z pamiątkami. Jeżeli wystarczy czasu, dla chętnych wizyta w lokalnym muzeum z bogatymi zbiorami etnograficznymi, archeologicznymi i kolekcją malarstwa słynnego gruzińskiego prymitywisty Niko Pirosmanaszwilego (bilet wstępu ok. 20 GEL). Po południu warsztaty kulinarne – odkryjemy Gruzję od kuchni i nauczymy się przyrządzać tradycyjne potrawy. Wieczorem supra w klimatycznej winnicy. Na stole pojawią się chinkali, chaczapuri, chleb puri, lokalne sery, sałatki i sycące dania w towarzystwie znakomitego wina oraz niezapomnianej atmosfery, obfitującej w toasty, muzykę i ujmującą gruzińską gościnność. Przejazd na nocleg do hotelu w Kwareli.

DZIEŃ 6. KWARELI – TSINANDALI – TELAWI –ALAWERDI – NAPAREULI – KWARELI (dystans: 121 km)

Po po śniadaniu dzień zaczniemy w winiarskim miasteczku Kwareli. Rano odwiedzimy wytwórnię win Khareba, która przejęła od państwa 14 km powojskowych tuneli i urządziła w nich stylowe marani, pełne wina i zabytkowych winiarskich artefaktów. Khareba posiada w różnych częściach Gruzji aż 1500 ha ekologicznych winnych sadów, gdzie rośnie 25 odmian winogron. Wytwórnia łączy tradycyjne gruzińskie i nowoczesne metody produkcji wina. W chłodnych tunelach Khareby poczujemy nastrojową aurę, która sprzyja degustacji światowej sławy organicznych trunków, serwowanych z gruzińskim chlebem, serem i oliwą. Następnie udamy się na zwiedzanie z degustacją do fabryki wina Kindzmarauli Corporation. Jest to najstarsza winnica w Kachetii, zbudowana na terenie imponującej, kamiennej fortecy z XVI w. (główny budynek fabryki jest wierną rekonstrukcją dawnego zamku). W Kindzmarauli odkryjemy tajniki pełnego procesu produkcji wina: od fermentacji po butelkowanie, poznamy najpopularniejsze szczepy winogron (m.in. saperavi, kindzmarauli, mukuzani) i skosztujemy wina produkowane dwiema metodami: gruzińską (w kwewri) i europejską – różnice w smaku i zapachu trunków z pewnością okażą się wielkim zaskoczeniem! Chętni będą mogli kupić lokalne wina. Lunch.  Naszym kolejnym celem będzie orientalny pałac Aleksandra Czawczawadze w Tsinandali. Otoczona ogrodami posiadłość XIX-wiecznego wybitnego myśliciela, polityka i poety, zwanego „ojcem gruzińskiego romantyzmu”, kryje muzeum, zabytkowe marani i pałacową winiarnię. Skosztujemy tu białe wino Tsinandali wyrabiane metodą europejską i gruzińską. Z Tsinandali już blisko do Telawi, stolicy regionu Kachetii. Zajrzymy tu na gruziński bazar z domowej roboty winami, serami, warzywami, przyprawami, czurczchelami (tradycyjnymi gruzińskimi słodyczami). Po odpoczynku w cieniu 900-letniego platana skoczymy do monastyru Alawerdi (XI w.) – jest to drugi najwyższy budynek kościelny w Gruzji (55 m) i jedna z czterech Wielkich Katedr gruzińskiego prawosławia. Skarbem świątyni jest piwniczka winna Alaverdi Marani, powstała w miejscu starej piwnicy klasztornej z VIII–X w. Jeszcze w XI w. wnętrze kryło 25 zakopanych w ziemi amfor kwewri, lecz po oryginalnym średniowiecznym wyposażeniu niewiele ocalało do czasów współczesnych. W 2006 r. miejscowy biskup odnowił piwniczkę i korzystając z wiedzy przekazanej mu przez dziadka, przywrócił Alawerdi tradycję winiarską. Mnisi produkują dziś wino i czaczę, a w niewielkim przyklasztornym sadzie uprawiają aż 102 odmiany winogron! Równie fascynującym punktem na mapie gruzińskiego królestwa wina jest wioska Napareuli, gdzie odwiedzimy winnicę Twins Wine Cellar z unikalnym w skali światowej Muzeum Wina i Kwewri. W winnicy, którą prowadzą bracia bliźniacy Gia i Gela Gamtkitsulaszwili, zobaczymy zabytkowe sprzęty i gigantyczną replikę kwewri (oryginał glinianej amfory do wyrobu wina znajduje się w muzeum w Tbilisi). Dokładnie poznamy tu też proces wyrobu wina gruzińską metodą, okraszony anegdotami o winiarskim dziedzictwie, degustacją lokalnych win i odpoczynkiem wśród zieleni. Na pyszny koniec dnia warsztaty kulinarne i smakowita biesiada w winnicy. Jeżeli nadarzy się okazja, odwiedzimy prywatną winnicę naszego przyjaciela Alexandre – jest ona niedostępna dla zwykłych turystów i wyłącznie my mamy przywilej ucztowania w tym wyjątkowym miejscu. Przejazd do hotelu w Kwareli na nocleg.

DZIEŃ 7. KWARELI – PARK NARODOWY LAGODECHI – KWARELI (dystans: 90 km + dla chętnych 16 km trekkingu)

Po śniadaniu ruszymy na wschód Gruzji, w pobliże granicy z Azerbejdżanem – na spotkanie natury do Parku Narodowego Lagodechi. Ten najstarszy i jeden z największych rezerwatów przyrody w Gruzji założył w XIX w. polski botanik Ludwik Młokosiewicz. W Parku Narodowym Lagodechi udamy się na całodzienny trekking do wodospadu Gurgeniani o imponującej wysokości 40 m (dystans: 16 km, szlak czerwony). Po drodze będziemy musieli kilkukrotnie przekroczyć rzekę – przydadzą się solidne, nieprzemakalne buty o dobrej przyczepności. Dla osób niezainteresowanych trekkingiem możliwa jest wizyta w miasteczku Lagodechi i mniej wymagających częściach rezerwatu. Na wszystkich czekają tu piękne widoki, a także wyjątkowe okazy fauny i flory (park gromadzi blisko 1500 różnych gatunków roślin, niemal 40 gatunków ssaków, m.in. kozice, orły, wilki, rysie, niedźwiedzie, sowy, 120 gatunków ptaków, 13 gadów, 4 płazów i 1300 owadów – większość znalazła się tu z inicjatywy Młokosiewicza). Biesiada na świeżym powietrzu przy rzece Ninoskhevi. Powrót na nocleg do hotelu w Kwareli.

DZIEŃ 8. KWARELI – DAWIT GAREDŻA – UDABNO – SAGAREDŻO – TBILISI (dystans: 240 km)

Po śniadaniu wyprawa na zjawiskową półpustynię Dawit Garedża, leżącą tuż przy granicy z Azerbejdżanem. Zwiedzimy imponujący, częściowo wykuty w skałach monastyr Dawit Garedża (VI–XII w.) z freskami z XI w., a dzikie krajobrazy półpustyni dostarczą nam mnóstwa wrażeń i okazji do fotografowania. Szutrowymi wertepami dotrzemy do Udabno, wioski duchów, która porusza widokami i historiami Swanów przesiedlonych na to odludzie z północnego zachodu Gruzji. Po eksploracjach przyrodniczych i kulturowych przejazd do Sagaredżo na warsztaty kulinarne i uroczystą suprę w lokalnej winnicy. Będą nas czekać pyszności gruzińskiego stołu, wino z kwewri, toasty tamady, muzyka, zabawa i magiczna gruzińska atmosfera. Po przyjemnościach wieczoru przejazd do Tbilisi na nocleg.

DZIEŃ 9. WYLOT (dystans: 10 km)

Śniadanie (suchy prowiant). O godz. 2 w nocny transfer na lotnisko i wylot do Warszawy.

© 2023 TAMADA TOUR. Program nie stanowi oferty handlowej w rozumieniu art. 66 par. 1 Kodeksu cywilnego, ma charakter ramowy i może ulec zmianie w zależności od czynników niezależnych od Organizatora oraz jest objęty ochroną prawa autorskiego (nie wyrażamy zgody na kopiowanie). Prawo do błędów w druku zastrzeżone; www.tamadatour.pl.

Warunki rezerwacji

Zapisu na wycieczkę można dokonać:

Aby zarezerwować wycieczkę, należy podać dane osobowe, niezbędne do zawarcia umowy wycieczki oraz wykupienia ubezpieczenia i biletów lotniczych:

  • imię i nazwisko,
  • pełen adres,
  • datę urodzenia,
  • nr telefonu,
  • adres e-mail.

Na wskazany adres e-mail zostaną przesłane:

  • Umowa udziału w wycieczce,
  • Ogólne Warunki Uczestnictwa w wycieczce,
  • informacje o cenie wycieczki i harmonogramie wpłat,
  • dane do wpłaty z tytułu przelotu i ubezpieczenia,
  • informacje o świadczeniach, terminie wylotu i przylotu,
  • potwierdzenia zakupu biletów lotniczych (jeżeli dotyczy),
  • Ogólne Warunki Ubezpieczenia,
  • informacje praktyczne, ułatwiające przygotowanie się do wycieczki.

Odpłatność za wycieczkę należy uiścić zgodnie z podanym harmonogramem. Zapewniamy atrakcyjny, gwarantujący finansowe bezpieczeństwo podział płatności na 2 części:

  • WPŁATA 1. (zaliczka 1500 PLN) – uiszczana w ciągu 3 dni kalendarzowych od zawarcia umowy. Wpłata stanowi ostateczne potwierdzenie rezerwacji wycieczki.
  • WPŁATA 2. (za przeloty w obie strony, ubezpieczenie oraz część odpłatności za wycieczkę; płatność w PLN) – dokonywana na 2 miesiące przed wylotem.

Wpłat 1. i 2. można dokonać:

  • przelewem tradycyjnym na podane w wiadomości konto bankowe;

Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Rezerwacja on-line

    Podróżuję samotnie, zgadzam się
    na dokwaterowanie do drugiej osoby

    Zobacz także

    Wszelkie prawa zastrzeżone © 2024 Tamada Tour

    Realizacja: Codenest