MENU
MENU
Leć do Gruzji tanimi liniami Wizz Air!
Program Gruzja Express 8 dni to ukłon dla każdego, kto chce przylecieć do Gruzji tanimi liniami Wizz Air – prosto z Krakowa, Katowic, Wrocławia, Poznania, Gdańska, Warszawy, Londynu. W tym wariancie na własną rękę kupujesz bilety lotnicze do i z Kutaisi, skąd zabieramy Cię w podróż szlakiem słynnych atrakcji Gruzji. Gotowy na kaukaską przygodę? Wyrusz na eskapadę spektakularną Gruzińską Drogą Wojenną pod górę Kazbek. Zajrzyj do przepięknej Jaskini Prometeusza. Zobacz unikatowe skalne miasta Wardzia i Uplisciche. Odnajdź bezcenne zabytki Mcchety. Sprawdź, czy zakochasz się w mieście miłości Sighnaghi. Spróbuj win z regionu Kachetii i wody mineralnej z Bordżomi. Zanurz się w bajeczne zakątki Tbilisi i magię tradycyjnej supry z pysznym jedzeniem, winem, poetyckimi toastami tamady, tańcami i niezapomnianą gruzińską atmosferą!
Noclegi w hotelach 3* (pokoje 2-os. z łazienkami)
Gruzińskie tańce i muzyka na żywo
Wyżywienie (śniadania i obfite obiadokolacje z winem)
Transfery lotnisko – hotele – trasa wycieczki (klimatyzowany bus)
Supra – tradycyjna gruzińska biesiada z winem i tamadą
Opieka polskojęzycznego pilota-przewodnika i właściciela Tamada Tour
Wejścia biletowane do atrakcji
Transport do wybranych atrakcji autami terenowymi
Zwiedzanie miejsc niedostępnych dla zwykłych turystów
Wizyty na lokalnych bazarach
Kameralna grupa
Ubezpieczenie KL, NNW, OC + bagaż
Lokalny koloryt i kultura
Składki na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny i Turystyczny Fundusz Pomocowy
Gwarancja Zwrotu Pieniędzy w 14 dni ?
Tbilisi to miasto magiczne. Bajecznie piękna stolica Gruzji tworzy orientalny kalejdoskop feerycznych wrażeń, których nie sposób doświadczyć nigdzie indziej i z niczym porównać. Według legendy Tbilisi założył w IV w. król Wachtang I Gorgasali, oczarowany wstęgą Kaukazu z gorącymi źródłami siarkowymi. Od nich pochodzi nazwa miasta (tbili znaczy po gruzińsku „ciepły” – Tbilisi to dosłownie „ciepłe źródła”, a jednym słowem: „Cieplice”) i to również one dały początek najstarszej, 1500-letniej Abanotubani, czyli Dzielnicy Łaźni. Dotrzeć tu warto, zaczynając od eskapady kolejką gondolową ponad dachami starówki na szczyt wzgórza Sololaki z potężną twierdzą Narikala (VI–VIII w.), pomnikiem Kartlis Deda (Matki Gruzji, XX w.) i wspaniałą panoramą miasta, którego symbolami są także futurystyczny most Pokoju nad rzeką Mtkwari i Cminda Sameba – największa cerkiew Kaukazu (XX w.). Szlak wzdłuż murów fortecy, z widokiem na cerkiew Metechi (XIII w.) na drugim brzegu rzeki, wiedzie wprost do historycznej dzielnicy Abanotubani. Kryje one słynne łaźnie siarkowe (ikoną jest XIX-wieczna łaźnia Orbeliani z mozaikowym frontonem w perskim stylu), wodospad Leghvtakhevi, kolorowe domy na skałach i urokliwe ulice, których perełkami są rzeźba tamady, cerkwie Sioni (XI–XII w.) i Anczischati (V–VI w.), krzywa wieża zegarowa przy teatrze lalek Rezo Gabriadze, liczne muzea, knajpki, wine bary. Nieopodal rozciąga się reprezentacyjna aleja Rustawelego, a na niej – Gruzińskie Muzeum Narodowe, pomnik św. Jerzego na placu Wolności, dawny ratusz, gmach parlamentu (w 2003 r. rozegrała się tu rewolucja róż), opera, dawny pałac gubernatora Kaukazu, cerkiew Kaszweti (XIX w.), teatr, filharmonia, modne butiki. Na mapie gruzińskiej stolicy kuszą też pchli targ Suchy Most, hipsterska Fabrika i inne atrakcje Tbilisi, spowitego baśniową aurą i lśniącego w górskiej dolinie niczym płynne złoto.
Gruzja jest pyszna! Sekrety gruzińskiej sztuki kulinarnej? Prostota, lokalne składniki oraz spora porcja soczystych warzyw i owoców, świeżych ziół i aromatycznych przypraw. Od kameralnych knajpek przez kultowe restauracje po zaprzyjaźnione winnice będziemy biesiadować na całego i odkrywać wszystkie smaki perły Kaukazu! Skosztujemy placki chaczapuri i kołduny chinkali – najsłynniejsze gruzińskie potrawy, które raczą podniebienia rozmaitymi nadzieniami dla miłośników kuchni wege i mięsnej. Na przystawkę sięgniemy po kolorowe pchali, doskonałe sery i chleb tonis puri z pieca szamotowego, a na większy apetyt – po sycące kababi, szaszłyki mcwadi, tołmę (gruzińskie gołąbki), szkmeruli (kurczak w sosie czosnkowym), ostri (gulasz wołowy), badridżani (bakłażany z orzechową pastą saciwi), leczo adżabsandali, zupy charczo, czichirtma, fasolową lobio. Smakowite kąski podlejemy orzeźwiającą lemoniadą i wybornym winem z kwewri, wznosząc wraz z tamadą niejeden toast. A co na deser? Koniecznie czurczchele – tradycyjne gruzińskie słodycze z orzechów włoskich w tatara, czyli karmelizowanym soku winogronowym.
Gruzińska Droga Wojenna to jedna z najbardziej spektakularnych górskich tras w Gruzji. Wiodąca z Tbilisi do rosyjskiego miasta Władykaukaz, już w starożytności była wykorzystywana jako szlak wojskowy, handlowy i podróżniczy. Wędrowały tędy armie rzymskie, perskie i mongolskie, kupcy, bryki pocztowe i ludy przemieszczające się między Azją a Europą. Dawniej tę solidnie ufortyfikowaną arterię zwano Drogą Darialską (od Wąwozu Darialskiego nieopodal granicy Gruzji i Rosji), a dzisiejsze miano zyskała w 1861 r. – po szeroko zakrojonym i kosztującym zawrotną sumę remoncie nawierzchni, przeprowadzonym z rozkazu cara Aleksandra I, który zaanektował Królestwo Gruzji. Nazwa Gruzińskiej Drogi Wojennej jasno daje do zrozumienia, jakim celom służyła od XVIII w. ta malownicza trasa. Współcześnie jest ona wykorzystywana jako droga tranzytowa, głównie dla ciężarówek wiozących towary z Armenii do Rosji. Gruzińska Droga Wojenna to także nie lada atrakcja turystyczna. Szlakiem, który wije się zapierającymi dech w piersi serpentynami nad rzeką Terek, dotrzemy wprost do słynnej cerkwi Cminda Sameba z widokiem na majestatyczny Kazbek (5054 m n.p.m.), po drodze mijając cuda przyrody i architektury: twierdzę Ananuri (XVI–XVII w.) nad ogromnym zbiornikiem wodnym Zhinvali, kurort narciarski Gudauri czy bajeczną dolinę Sno.
Supra to tradycyjna gruzińska biesiada – i o wiele więcej niż smacznie zastawiony stół. Supra, od 2017 r. wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO, to w istocie spowity bogatym rytuałem ceremoniał, który syci ciało i ducha, obfituje w pyszne jedzenie, wino z kwewri, śpiewy, żywiołowe tańce ludowe oraz poetyckie toasty tamady (mistrza ceremonii), które urastają do rangi sztuki oratorskiej i są pretekstem do głębokiej refleksji nad życiem. W zależności od okazji Gruzini organizują supry radosne (keipi) i smutne (kelechi), różniące się nastrojem, potrawami oraz kolejnością i tematyką toastów – tych Gruzini znają blisko 150, podczas większości supr wygłaszają przeciętnie 10–20, a każdy z nich może być recytowany nawet przez pół godziny i stać się dłuższą, wciągającą przypowieścią o życiu, sztuce, kulturze, religii, historii czy rodzinie, zakończoną morałem albo życzeniami. Etykieta gruzińskich toastów wymaga, by wznosić je wyłącznie winem lub czaczą, stać podczas przemowy tamady, wygłaszać własne laudacje tylko za alaverdi – słownym pozwoleniem mistrza ceremonii, a na koniec powiedzieć gaumardżos, co oznacza „zwycięstwo” i jest odpowiednikiem swojskiego: „Na zdrowie!”.
Skalne miasto Wardzia leży na południu Gruzji, zaledwie 12 km od tureckiej granicy. To jeden z najcenniejszych zabytków Gruzji i ewenement średniowiecznego budownictwa jaskiniowego, który wykuto w zboczu góry Eruszeti, do wysokości 1300 m n.p.m., dla obrony przed najeźdźcami. Prace budowalne trwały w latach 1184–1213, za rządów legendarnej królowej Tamar, najważniejszej władczyni Gruzji. Przez 70 lat Wardzia była samowystarczalnym ośrodkiem miejskim. Niestety trzęsienie ziemi z 1283 r. spowodowało osunięcie się warstw skalnych i ujawniło istnienie dotąd niewidocznego dla wroga przyczółku. Choć miasto uległo poważnym zniszczeniom, do dziś fascynuje zaawansowaną myślą inżynieryjną. Pozornie niewielka Wardzia, na aż 13 kondygnacjach mieściła klasztor, salę tronową, szkołę, szpital, spichlerze i winiarnie (podstawa handlu), stajnie oraz – bagatela – 3000 komnat dla nawet 60 tys. możnych Gruzinów, którzy chronili się przed Mongołami i Persami. Miała także innowacyjny jak na tamte czasy system doprowadzania wody z pobliskiej rzeki. Pokonując kolejne schody i wąskie, niskie tunele z kamienia, dotrzemy do wielu spośród 300 sal udostępnionych zwiedzającym. Usłyszymy tu echo kolejnych dramatycznych wydarzeń z 1551 r., gdy Persowie ponowie najechali miasto, ukradli wszystkie kosztowności i zabili mnichów. Kilkoro zakonników wróciło do Wardzi dopiero w latach 70. XX w. – umykając przed wzrokiem turystów, zmierzają skalnymi korytarzami na modlitwę.
Gruzja jest ojczyzną winiarstwa. W kraju rośnie ok. 500 odmian winogron, lokalna tradycja winiarska liczy 8 tys. lat, a unikalna w skali światowej metoda produkcji wina w kwewri została wpisana na Listę Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO. Kwewri to gliniane amfory do przechowywania i leżakowania wina, które zakopuje się w ziemi. Ta oryginalna technika wyrobu wina została wynaleziona przez ludy zamieszkujące Gruzję już w VI tysiącleciu p.n.e., prawdopodobnie pod wpływem kultury Sumerów. Jak powstaje gruzińskie wino w kwewri? Najpierw umieszcza się sok winogronowy i pulpę (skórki i pestki) w amforze, którą przykrywa się płaskim kamieniem. Zawartość miesza się 3–4 razy dziennie tradycyjnymi narzędziami, aby pobudzić proces fermentacji. Po 2 miesiącach kwewri zostaje szczelnie zaczopowane gliną i pozostawione do sklarowania zawartości – na dnie amfory osiada pulpa (czacza), a powyżej powstaje wino. Po upływie 3–6 miesięcy następuje otwarcie kwewri, wino jest przelewane do mniejszych amfor lub butelek, a z czaczy produkuje się gruzińską wódkę winogronową. Procesu fermentacji nie można przerwać, dlatego gruzińskie wino jest wyłącznie wytrawne. Otwarcie kwewri to wielka uroczystość: drewnianą łopatą ściąga się gliniany czop, następnie chochlą nabiera wino do dzbanka, czarek lub kieliszków, skąd można wziąć pierwszy łyk kaukaskiego napoju bogów o wybornym smaku i aromacie. Choć w poszczególnych winnicach otwarcie kwewri jest mniej lub bardziej osnute tradycyjnym rytuałem kulturowym, to stanowi ono jedyne w swoim rodzaju, absolutnie niezwykłe doświadczenie gruzińskiego winiarstwa.
Sighnaghi to najpiękniejsze miasteczko Gruzji. Leży w sercu winiarskiego regionu Kachetii, na wzgórzu (790 m n.p.m.) z malowniczą panoramą porośniętej winoroślami doliny rzeki Alazani i rysujących się w oddali gór Wysokiego Kaukazu. Sighnaghi powstało dopiero w XVIII w. (w miejscu średniowiecznej wsi Hereti, zwanej potem Kiziki), jako osada warowna, której zapożyczona z języka tureckiego nazwa oznacza „fort”. Lokalną dumą historyczną są potężne mury obronne, wybudowane w 1762 r. z rozkazu króla Herakliusza II dla obrony przed Dagestańczykami i innymi wrogimi plemionami kaukaskimi. Zachowana część imponującej twierdzy – porównywanej do francuskiego Carcassonne – liczy 2,5 km i 23 wieże warowne (niektóre odrestaurowano na cele mieszkalne). Na mury prowadzą brukowane, otulone zielenią uliczki, wzdłuż których ciągną się zabytkowe cerkwie św. Jerzego i Szczepana, liczne rzeźby, orientalne kamienice, knajpki, stragany z pamiątkami, całodobowa sala ślubów (za jej sprawą Sighnaghi jest zwane „miastem miłości”) i lokalny oddział muzeum narodowego, słynący z bogatych zbiorów etnograficznych i archeologicznych, zwłaszcza kolekcji misternych rzeźb sprzed 5000 lat i obrazów kultowego gruzińskiego prymitywisty Niko Pirosmanaszwilego. Niestety, za lukrowanymi fasadami Sighnaghi skrywa rozpad architektonicznej tkanki – jest wydmuszką na pokaz dla turystów, która zbiera tyle słów zachwytu, co utyskiwań na absurdalnie przeprowadzoną rewitalizację. Ale co by nie mówić, taką kameralną aurę, zabytki, winiarnie, sztukę i rzemiosło można odkryć tylko tutaj!
Jaskinia Prometeusza to jedna z najpiękniejszych krasowych grot na świecie. Znajduje się w Kumistavi, nieopodal Kutaisi, i zgodnie z nazwą jest owiana legendą o Prometeuszu, który wykradł ogień olimpijskim bogom i podarował go człowiekowi, a za karę został przykuty do skały pobliskiej góry – przypominają o tym znajdujące się w grocie łańcuchy, kajdany i młot (według innej wersji mitu tytan miał także mieszkać w tej skalnej jamie). Jaskinia została odkryta dopiero w 1984 r. a długość ogromnego kompleksu podziemnych korytarzy szacuje się na 15 555 m (trasa turystyczna ma 1420 m). Maszerując przez skalne tunele oraz sale Kolchidy, Medei, Prometeusza i Miłości, poznamy mityczne korzenie Gruzji i człowieka, zachwycając się naturalnymi dziełami sztuki: formami naciekowymi, których zjawiskowe kształty uwydatniają kolorowe, bajkowe iluminacje świetlne. Kto się wnikliwie przyjrzy i wykaże fantazją, dostrzeże w tych pięknych stalaktytach, stalagmitach i stalagnatach coś więcej niż tylko mineralne osady.
Kutaisi to trzecie co do wielkości miasto Gruzji i stolica regionu Imeretii. Choć wygląda niepozornie, Kutaisi jest jednym z najstarszych zespołów urbanistycznych świata (XVII–XV w. p.n.e.), w starożytności zwanym Ai, do którego według greckiej mitologii Jazon z Argonautami przybył po złote runo. O imponującej historii miasta przypomina słynna fontanna Kolchidy na placu Agmaszenebeli. Zdobią ją rzeźby tamady trzymającego róg z winem oraz koni, baranów, tygrysów i innych zwierząt, które wykonano na podstawie odnalezionych w okolicy artefaktów sprzed 5000 lat – przedstawienia te są ważnymi symbolami Gruzji i historycznej krainy Kolchidy, rozciągającej się przez całe wybrzeże Morza Czarnego i uchodzącej za najwcześniejszą formę państwa gruzińskiego. Do atrakcji Kutaisi należą także gmach teatru, bazar, ogród botaniczny, futurystyczny budynek parlamentu (obradowano tu w latach 2012–2018, w 2019 r. siedzibę rządu przeniesiono do Tbilisi) oraz wzgórze Ukimerioni z ruinami twierdzy i kontrowersyjnie odnowioną katedrą Bagrati.
Przemierzając Kaukaz, na każdym kroku doświadczymy słynnej gruzińskiej gościnności. Przekonamy się, że popularne powiedzenie: „Jeżeli Gruzin zaprosi do domu gościa, to jest to jego gość. Ale jeżeli gość sam zatrzyma się przed domem Gruzina, to znaczy, że przysłał go sam Bóg, a z Bogiem się nie dyskutuje”, to nie puste słowa ani legenda. Jako dar od Boga, będziemy witani ze szczerą, naturalną radością i traktowani z szacunkiem, jak najbliższe osoby, upragnione i długo wyczekiwane, którym nie może niczego zabraknąć i których każde pragnienie zostanie spełnione, zanim zdążymy je wypowiedzieć. Bo punktem honoru dla gruzińskiego gospodarza jest przybysza ugościć, napoić, nakarmić, przyodziać, zapewnić mu nocleg i okazać wszelką hojność. Życzliwi Gruzini sprawią, że wyprawę do ich kraju zapamiętamy jako najlepsze memento przeogromnej ludzkiej dobroci i wielkiego serca.
W raju danym przez samego Boga odkryjemy sekretny magnetyzm gruzińskiej kultury. Dowiemy się, że Gruzini bardzo serio traktują legendę o powstaniu swojego państwa, a gościnność jest nieodłącznym elementem ich wielowiekowej tradycji. Tak samo jak umiłowanie biesiad, które decyduje o wyjątkowym charakterze kaukaskiego folkloru. Podczas supry przysłuchamy się krasomówczemu kunsztowi Tamady. Przekonamy się też, że konserwatywni, religijni Gruzini całują się na powitanie i pożegnanie w policzki, a pomimo kolejnych wznoszonych wysokoprocentową czaczą toastów, uważają pijaństwo za hańbę i grzech. Damy się porwać stylowi życia ludzi, którzy szczególne chwile świętują ze śpiewem na ustach i radosną energią – tak w domach, jak i w plenerze. Spacerując alejami głównych miast i klimatycznych miasteczek oraz traktami górskich wiosek, przyjrzymy się gruzińskiej architekturze, inspirowanej różnorodnymi stylami, epokami historycznymi i spełnionymi marzeniami o miejscu do życia, które fascynuje na każdym kroku.
| Termin | Ilość dni | Wolne miejsca | Cena | Rezerwacja |
| 16.09-23.09.2023 | 8 | 16 | 4299 zł |
|
| 26.04-03.05.2024 | 8 | 16 | 4599 zł |
|
W cenie:
Nieujęte w cenie:
Gwarancja Zwrotu Pieniędzy w 14 dni
Zastrzegamy sobie prawo do odwołania wycieczki w przypadku nieosiągnięcia minimalnej liczby Uczestników. Minimalna liczba Uczestników dla tej wycieczki wynosi 12 osób.
Noclegi obejmują zakwaterowanie w komfortowych, kameralnych hotelach 3* (pokoje 2-osobowe z własnymi łazienkami). Wybrane hotele mogą oferować dostęp do baru, pralni i innych usług – opcje niewliczone w cenę pokoju są płatne dodatkowo. Podróżujących samodzielnie staramy się zawsze zakwaterować w jednym pokoju 2-osobowym, z osobą tej samej płci – pozwala to uniknąć dodatkowej opłaty za pokój 1-osobowy (do 200 USD/os., w zależności od miejsca noclegu).
Wyżywienie obejmuje śniadania i obfite obiadokolacje z daniami kuchni gruzińskiej i winem. Wielką atrakcją wycieczki będą supry – tradycyjne gruzińskie biesiady z pysznym jedzeniem, winem, udziałem tamady (mistrza toastów) oraz gruzińskimi tańcami i muzyką na żywo. Poznajemy kraj od kuchni, każdego dnia próbując inne lokalne dania i trunki (wina, czaczę) oraz wnikając w tradycje gruzińskiego stołu.
Dokumenty
Polacy i obywatele innych krajów UE mogą wjechać do Gruzji na podstawie dowodu osobistego lub paszportu (uwaga: dla zwiększenia bezpieczeństwa zalecamy mieć przy sobie podczas wycieczki także ksero dowodu lub paszportu!). Wiza nie jest potrzebna – dla obywateli krajów UE ruch bezwizowy obowiązuje na wjazd i pobyt w Gruzji przez okres do 365 dni bez względu na cel podróży.
Zdrowie, szczepienia i leki
Aktualne zasady wjazdu na terytorium Gruzji dotyczące zdrowia, szczepień i dokumentacji medycznej są dostępne na rządowej stronie https://www.gov.pl/web/dyplomacja/gruzja. Należy pamiętać, że niedopełnienie stawianych wymagań może uniemożliwić przekroczenie granic Gruzji.
Przed wyjazdem do Gruzji zalecane są profilaktyczne szczepienia na COVID-19, żółtaczkę typu A i B, wściekliznę, błonicę, tężec i krztusiec. Na 4–6 tygodni przed wyjazdem warto się udać do lekarza medycyny podróży lub specjalistycznych placówek, aby skontrolować stan zdrowia, przyjąć ewentualne szczepienia przypominające lub zaopatrzyć się w niezbędne dokumenty medyczne.
Wwóz leków do Gruzji – WAŻNE!
Na wyjazd do Gruzji warto spakować:
UWAGA! Niektóre leki dostępne w Polsce i innych krajach UE bez recepty – zawierające m.in. kodeinę (np. nurofen), efedrynę (np. tussipect) lub pseudoefedrynę (np. ibuprom, gripex, sudafen) – w Gruzji mogą być kwalifikowane jako środki odurzające i substancje psychotropowe, których wwóz jest zabroniony! Uczulamy, że gruzińskie służby graniczne działają w zakresie wwozu leków bardzo restrykcyjnie.
W przypadku wwozu do Gruzji leków zawierających substancje psychoaktywne, na granicy należy okazać kopię recepty oraz kopię certyfikatu, który potwierdza uprawnienia do wykonywania zawodu przez lekarza wystawiającego receptę, wraz z tłumaczeniami na język angielski. Wwieźć można ilość leku wystarczającą na okres do 31 dni.
W przypadku leków przewożonych w bagażu podręcznym, które pasażer musi zażyć w trakcie lotu, wymagane jest zaświadczenie od lekarza w języku polskim i angielskim, poświadczone pieczątką.
Podróżni nieposiadający wymaganych zezwoleń na leki mogą być zatrzymani na granicy i narażeni na wysoką grzywnę.
Przydatne adresy:
W razie jakichkolwiek wątpliwości, czy dane substancje aktywne podlegają kontroli przy wwożeniu do Gruzji, zalecamy bezpośredni kontakt z Referatem Konsularnym Ambasady RP w Tbilisi, pod adresem e-mail: tbilisi.amb.rk@msz.gov.pl.
Ogólne zasady ostrożności zdrowotnej
Podczas pobytu w Gruzji warto zachować ogólną ostrożność i nie narażać się na niepotrzebne ryzyko. Różnica flory bakteryjnej może być w pierwszych dniach pobytu dokuczliwa dla osób o zwiększonej wrażliwości. Aby zapobiec dolegliwościom zdrowotnym podczas wycieczki, zaleca się myć warzywa i owoce przed spożyciem oraz pić wodę wiadomego pochodzenia (wskazana woda butelkowana). Nie należy głaskać ani podchodzić do bezpańskich zwierząt – szwendające się po ulicach psy są zwykle wykastrowane i odrobaczone, jednak głodne i zdenerwowane mogą zaatakować. Na górskich łąkach Kaukazu powszechnie występuje barszcz Sosnowskiego – roślina silnie uczulająca, która wyglądem przypomina koper. Jeśli wystąpią objawy w postaci oparzeń, pęcherzy i złego samopoczucia, należy pilnie skontaktować się z lekarzem. Warto mieć na uwadze, że służba zdrowia w Gruzji jest na niskim poziomie. Wizyty lekarskie są odpłatne (w określonych przypadkach turyści mogą się ubiegać o zwrot kosztów leczenia z tytułu polisy turystycznej – dodatkowe informacje w sekcji „Ubezpieczenie”).
Przepisy celne i prawne
Bezpieczeństwo
Gruzja jest krajem bezpiecznym, gościnnym i przychylnym turystom, jednak, jak wszędzie, należy zachować ostrożność i rozwagę. Ze względu na nie najlepsze warunki ekonomiczne w Gruzji zdarzają się pospolite kradzieże. Aby nie narażać się na ryzyko, należy zawsze pilnować swojego dobytku, doglądać torebek, plecaków i cennych rzeczy na trasie wycieczki, a także NIE ZOSTAWIAĆ pieniędzy, wartościowych przedmiotów, drogiego sprzętu elektronicznego, dokumentów etc. w pokojach hotelowych (chyba że są one wyposażone w sejfy). Trzeba również szczególnie uważać w trakcie przechodzenia przez jezdnię – lokalny ruch uliczny nie sprzyja pieszym. Kobiety powinny ponadto zachować dużą ostrożność podczas korzystania z miejscowych taksówek. Szczegółowe informacje o bezpieczeństwie w Gruzji są dostępne w poradniku: Gruzja – informacje praktyczne. Dokumenty, szczepienia, bezpieczeństwo, transport, ceny.
Obywatele Rzeczpospolitej Polskiej mogą dla zwiększenia bezpieczeństwa podróży zarejestrować się w rządowym systemie Odyseusz (https://odyseusz.msz.gov.pl/).
Telefon alarmowy ogólny: 112.
Ambasada RP w Tbilisi
Oniashvili 24
0160 Tbilisi, Gruzja
Tel.: (+ 995 322) 92 03 98
E mail: tbilisi.amb.sekretariat@msz.gov.pl
Telefon alarmowy*: (+ 995) 599 701 279
Email alarmowy*: tbilisi.wk.dyzurny@msz.gov.pl
* Telefon i e-mail alarmowy do ambasady jest przeznaczony wyłącznie do kontaktu w sytuacjach nagłych i wymagających natychmiastowej interwencji dyżurnego konsula na rzecz obywateli polskich (np. zgony, aresztowanie, wypadki drogowe, kradzież dokumentów).
Klimat
Gruzja jest krajem w większości górzystym. Panuje tu klimat podzwrotnikowy, wilgotny w zachodnich regionach i kontynentalny na wschodzie. Średnie temperatury w dzień są najwyższe w czerwcu (27°C), lipcu (31°C), sierpniu i wrześniu (26°C), natomiast najniższe w styczniu (6°C). Opady deszczu mogą występować przez cały rok, ale głównie w miesiącach zimowych i wiosennych.
Język
Językiem urzędowym Gruzji jest gruziński. W powszechnym użyciu jest także język rosyjski. W większych miastach i miejscach o dużym natężeniu turystycznym można w podstawowym zakresie porozumieć się również po angielsku. Przed podróżą warto poznać podstawowe zwroty po gruzińsku.
Religia
Gruzja to kraj chrześcijański, a dominującym wyznaniem jest prawosławie. W miejscach kultu religijnego obowiązują określone zasady ubioru i zachowania. Mężczyźni muszą założyć długie spodnie (latem przydatne będą długie spodnie z odpinanymi nogawkami), a kobiety – zakryć włosy, ramiona i nogi (warto mieć ze sobą chustę na głowę oraz długą spódnicę lub chustę, zakrywającą kolana). Przed wejściem do świątyni wypada wyciszyć telefon, a na terenie obiektu zachować spokój i ciszę. W cerkwiach i innych obiektach sakralnych obowiązuje zakaz fotografowania i filmowania.
Waluta i płatności
Walutą Gruzji jest lari (GEL). Jedno lari dzieli się na 100 tetri. 1 GEL to ok. 1,30 PLN/0,33 EUR/0,33 USD.
Na podróż do Gruzji trzeba zabrać walutę GEL, USD lub EUR. Coraz więcej kantorów w Polsce (zwłaszcza w większych miastach) oferuje wymianę PLN – GEL – PLN. W przypadku utrudnień z zakupem lari, na podróż należy zabrać dolary amerykańskie (wydane od 2006 r. włącznie, bez skreśleń i uszkodzeń) lub euro i wymienić je na GEL w Gruzji.
Warto pamiętać, że w Gruzji nie ma możliwości bezpośredniej wymiany PLN na GEL i odwrotnie. Sytuacja może się oczywiście zmieniać, ale lepiej nie ryzykować i założyć, że gruzińskie kantory nie obracają złotówkami.
Na wycieczkę do Gruzji warto także zabrać kartę płatniczą (walutową, uniwersalną, np. mBank World, lub typu Revolut). W Gruzji bankomaty są powszechnie dostępne w miastach. Pieniądze można wygodnie wypłacać w dwóch walutach – GEL, jak i USD. Kartą można płacić w większości sklepów, restauracji, hoteli, atrakcji turystycznych i innych obiektów. Trzeba uwzględnić, że na prowincji korzystanie z bankomatów i płatności kartą może być utrudnione lub niemożliwe.
Szczegółowe informacje wraz z przykładowymi cenami są dostępne w poradnikach: Ile pieniędzy zabrać na wycieczkę do Gruzji? oraz Ceny w Gruzji.
Czas
UTC +4. Różnica czasu między Polską a Gruzją wynosi +2 godziny latem i +3 godziny zimą.
Telefonia i Internet
Bezpłatne Wi-Fi jest dostępne w większości hoteli na trasie wycieczki. Do internetu można bezpłatnie podłączyć się również w niektórych restauracjach i innych obiektach – zalecamy jednak ostrożność w korzystaniu z sieci niezabezpieczonych hasłem! Mapę punktów z dostępem do publicznego internetu można znaleźć na stronie https://wifispc.com/georgia. Telefonowanie w roamingu jest dość drogie – kosztuje za minutę 8–10 PLN w przypadku wykonanego połączenia i ok. 4 PLN za odebranie połączenia. Wysłanie jednego SMS-a to z kolei koszt 2 PLN. Chętni mogą również zaopatrzyć się w lokalną kartę SIM (trzeba ją jednak zarejestrować, podpisując umowę z operatorem).
Elektryczność
Napięcie sieciowe w Gruzji wynosi 220 V. Typy gniazdek: C i F, czyli na wtyczki z dwoma okrągłymi bolcami (takie, jak w Polsce i większości krajów Europy).
Lokalna kuchnia
Kuchnia gruzińska jest bardzo aromatyczna, bogata w przyprawy (zwłaszcza kolendrę, czosnek, szafran), warzywa (bakłażany, pomidory, paprykę), wspaniałe sery (np. sulguni), dania mączne i mięsa (baraninę, jagnięcinę, wołowinę, wieprzowinę, rzadziej drób). Wśród licznych propozycji coś dla siebie znajdą także wegetarianie, jednak weganie i osoby na innych specjalnych dietach muszą się liczyć z ewentualnymi komplikacjami przy komponowaniu posiłków w lokalnych restauracjach. Do najpopularniejszych potraw gruzińskich należą m.in. chinkali (pierożki wypełnione bulionem i mięsnym farszem), chaczapuri (placki z cienkiego ciasta nadziane gruzińskim słonym serem albo innym farszem), kubdari (placki z nadzieniem mięsnym), ostri (pikantny gulasz mięsny), lobiani (zupa/leczo z fasoli), rozmaite szaszłyki oraz sałatki i przystawki warzywne, np. pchali. Do posiłków zwyczajowo podaje się puri – chleb wypiekany w piecu szamotowym. Wśród napojów na gruzińskich stołach królują lemoniady oraz wino – skarb narodowy i ważny element lokalnej kultury, zawsze obecny podczas supry, czyli tradycyjnej biesiady (szczegóły w artykule: Supra – tradycja gruzińskiej biesiady). Więcej informacji o wartych skosztowania gruzińskich potrawach i deserach w artykule: Kuchnia gruzińska – dania, które trzeba spróbować w Gruzji oraz na blogu właściciela Tamada Tour www.PolakoGruzin.pl, w sekcji Kuchnia gruzińska i przepisy.
Kultura i obyczaje
Warunki w hotelach
Co zabrać na wycieczkę?
Na wycieczkę do Gruzji należy zabrać odzież dostosowaną do panującej na miejscu pogody oraz przydatne akcesoria i rzeczy osobiste, m.in.:
Ubezpieczenie turystyczne
Ubezpieczenie jest zawarte w cenie wycieczki, dlatego nie trzeba kupować go oddzielnie. Ubezpieczenie zapewnia Signal Iduna na sumę gwarancyjną: KL (koszty leczenia) – 60 000 €, NNW (od następstw nieszczęśliwych wypadków) – 15 000 PLN, OC – 30 000 €, bagaż – 1000 PLN. Ogólne Warunki Ubezpieczenia są dostępne na stronie: https://w3.signal-iduna.pl/OWU_doc/travel/owu_bp_travel.pdf.
Poradniki i reportaże o Gruzji
W Tamada Tour przygotowaliśmy szereg poradników, reportaży i innych interesujących materiałów o Gruzji. Artykuły można przeczytać na blogu www.PolakoGruzin.pl, należącym do właściciela Tamada Tour, Krzysztofa Nodara Ciemnołońskiego. Filmy są dostępne na kanale YouTube pod adresem: https://www.youtube.com/c/TamadaTour/videos, a podcasty – https://www.spreaker.com/show/polakogruzin.
Na całej trasie wyprawy – z/na lotnisko, z/do hoteli i pomiędzy zwiedzanymi miejscami – podróżujemy komfortowymi, minibusami, wyposażonymi w klimatyzację, radio i Wi-Fi. Na wybranych odcinkach podróżujemy samochodami terenowymi 4×4. Nad bezpieczeństwem podróży czuwają doświadczeni gruzińscy kierowcy zawodowi, doskonale znający lokalne drogi.
Podróżujemy i zwiedzamy w kameralnych, maksymalnie 16-osobowych grupach z doświadczonymi pilotami i przewodnikami – pasjonatami i specjalistami od danego regionu, którzy mieszkają w nim na stałe, mają na jego temat obszerną wiedzę oraz doskonale znają lokalne warunki i obyczaje.
Na szlaku przygody odkrywamy cuda architektury, historii, przyrody i kultury. Przemierzamy tętniące życiem miasta, zaciszne wioski i dzikie krajobrazy natury. Odnajdujemy ukryte w zaułkach pomniki przeszłości i teraźniejszości. Poznajemy różnorodne smaki lokalnych potraw, słodkości i trunków. Odwiedzamy miejsca kultowe, jak również te, do których turyści zwykle nie zaglądają oraz te, gdzie toczy się miejscowa codzienność.
Spotykamy lokalnych mieszkańców i inspirujemy się ich wizją świata. Poznajemy ich prawdziwe życie i na chwilę stajemy się jego współuczestnikami. Zanurzamy się w kalejdoskopie fascynujących sekretów etnograficznych, legend i faktów, które pozwalają dojrzeć wielowymiarowość odległej od nas rzeczywistości. Przywozimy z sobą autentyczne doświadczenie świata w całym pięknie jego różnorodności.
Cena wycieczki obejmuje pełne ubezpieczenie zdrowotne podróżnego i bagażu. Ubezpieczenie zapewnia Signal Iduna na sumę gwarancyjną:
Ogólne Warunki Ubezpieczenia – https://w3.signal-iduna.pl/OWU_doc/travel/owu_bp_travel.pdf.
KUTAISI – JASKINIA PROMETEUSZA – TBILISI – GRUZIŃSKA DROGA WOJENNA (ANANURI – STEPANCMINDA – GUDAURI) – TBILISI – BODBE – SIGHNAGHI – TBILISI – MCCHETA – GORI – UPLISCICHE – ACHALCICHE – WARDZIA – BORDŻOMI – SHROSHA – KUTAISI
DZIEŃ 1. PRZYLOT
Przylot liniami Wizz Air na lotnisko w Kutaisi. Spotkanie z kierowcą – pilotem Tamada Tour. Transfer do hotelu. Czas wolny. Obiadokolacja. Nocleg.
DZIEŃ 2. KUTAISI – JASKINIA PROMETEUSZA – TBILISI (dystans: 315 km)
Śniadanie. Przygodę z Gruzją rozpoczniemy od zwiedzania Kutaisi, jednego z najstarszych miast świata (XVII–XV w. p.n.e.) w starożytności zwanego Ai, do którego według greckiej mitologii Jazon z Argonautami przybył po złote runo. Zobaczymy słynną fontannę Kolchidy (zdobią ją rzeźby zwierząt i tamady trzymającego róg z winem, wykonane na podstawie artefaktów sprzed 5000 lat – przedstawienia te są ważnymi symbolami Gruzji i historycznej krainy Kolchidy), a także teatr, futurystyczny budynek parlamentu i bazar, gdzie lokalni rolnicy, rzemieślnicy i winiarze oferują domowej roboty gruzińskie wina, sery, czurczchele (tradycyjne gruzińskie słodycze), warzywa, owoce, zioła, przyprawy i typowe dla kaukaskich targowisk „mydło i powidło”. Następnie czeka nas największa atrakcja dnia: zwiedzanie Jaskini Prometeusza. To jedna z najpiękniejszych grot na świecie, zgodnie z nazwą owiana legendą o ogniu skradzionym przez Prometeusza olimpijskim bogom. W krasowych tunelach i jamach zobaczymy barwnie podświetlone formy naciekowe o fantazyjnych kształtach. Po eksploracji groty przejazd do Tbilisi. Obiadokolacja w restauracji na trasie. Nocleg w hotelu w Tbilisi.
DZIEŃ 3. TBILISI (dystans: 20 km)
Po śniadaniu całodniowe zwiedzanie stolicy Gruzji. Zaczniemy od wizyty w cerkwi Cminda Sameba (Świętej Trójcy, XX w.; największa cerkiew Kaukazu na 10 tys. wiernych). Następnie wjedziemy kolejką gondolową na wzgórze Sololaki z potężną twierdzą Narikala (VI–VIII w.), pomnikiem Kartlis Deda (Matki Gruzji, XX w.) i piękną panoramą miasta. Spacerem wzdłuż murów fortecy dotrzemy do najstarszej, 1500-letniej dzielnicy Abanotubani, gdzie odkryjemy siarkowy wodospad Leghvtakhevi, kolorowe domy na skałach i słynne łaźnie siarkowe, w tym najbardziej znaną orientalną łaźnię Orbeliani (XIX w.). Lunch. Podczas dalszej wędrówki urokliwą starówką Tbilisi zobaczymy rzeźbę tamady, cerkwie Sioni (XI–XII w.) i Anczischati (V–VI w.) oraz krzywą wieżę zegarową przy teatrze lalek Rezo Gabriadze. Dalej przejdziemy przez futurystyczny most Pokoju nad rzeką Mtkwari, po czym wrócimy do hotelu na krótki relaks. Wieczorem przejazd reprezentacyjną aleją Rustawelego z licznymi zabytkami do lokalnej restauracji na suprę – tradycyjną gruzińską biesiadę z pysznym jedzeniem, wybornym winem z kwewri, magią poetyckich toastów tamady, ludowych tańców i muzyki na żywo. Powrót do hotelu na nocleg.
DZIEŃ 4. GRUZIŃSKA DROGA WOJENNA (dystans: 306 km)
Po śniadaniu całodniowa eskapada Gruzińską Drogą Wojenną, jedną z najbardziej spektakularnych górskich tras w Gruzji. Na starożytnym szlaku zwiedzimy twierdzę Ananuri (XVI–XVII w.), zatrzymamy się w punkcie widokowym nad pięknym rezerwuarem Zhinvali i zobaczymy trawertynowe źródło pod Almasiani. Lunch na trasie. Kaukaskimi serpentynami dotrzemy następnie do Stepancmindy – tu przesiądziemy się do lokalnych aut 4×4, by krętą, stromą drogą wjechać do położonej 2170 m n.p.m. cerkwi Cminda Sameba (Świętej Trójcy Gergeti, XIV w.). Roztacza się stąd oszałamiający widok na miasto i okoliczne szczyty, w tym majestatyczny Kazbek (5054 m n.p.m.) – wygasły wulkan i trzecią co do wysokości górę Gruzji. W drodze powrotnej zatrzymamy się w Gudauri. Na skraju wzniesienia z niesamowitą panoramą doliny obejrzymy modernistyczny pomnik, przedstawiający byłe republiki radzieckie, gruzińską królową Tamar i fragment narodowego poematu Shoty Rustawelego „Rycerz w tygrysiej skórze”. Obiadokolacja na trasie. Nocleg w hotelu w Tbilisi.
DZIEŃ 5. TBILISI – BODBE – SIGHNAGHI – TBILISI (dystans: 230 km)
Po śniadaniu przejazd do Kachetii, największego regionu winiarskiego Gruzji. Kachetia jest też największa powierzchniowo, historycznie była królestwem zawsze najbogatszym i obfitującym we wspaniałe budowle, a przy tym pozostaje niezwykle zróżnicowana przyrodniczo i kulturowo: od usianych sadami winogronowymi nizin w dolinie rzeki Alazani przez stepy po wysokie, zalesione góry, lokalnie zamieszkane przez różniące się tradycjami kaukaskie grupy etniczne. Na szlaku zwiedzimy żeński klasztor Bodbe (IX–XVII w.), miejsce spoczynku św. Nino, mniszki, która zapoczątkowała chrześcijaństwo w Gruzji. Stąd już blisko do Sighnaghi, miasta miłości, jednego z piękniejszych w Gruzji i zwanego gruzińskim Carcasonne. Zwiedzimy tu potężne mury obronne (XVIII w.), skąd roztacza się wspaniały widok porośniętej winoroślami doliny rzeki Alazani. Pospacerujemy po mieście, oglądając orientalne kamienice i liczne rzeźby, a chętni będą mogli zwiedzić lokalne muzeum z bogatymi zbiorami etnograficznymi, archeologicznymi, kolekcją misternych rzeźb sprzed 5000 lat i obrazów słynnego gruzińskiego prymitywisty Niko Pirosmanaszwilego (bilet wstępu ok. 20 GEL). Następnie udamy się do lokalnej winnicy na degustację wina z kwewri. Powrót do Tbilisi. Obiadokolacja w restauracji. Nocleg.
DZIEŃ 6. TBILISI – MCCHETA – GORI – UPLISCICHE – ACHALCICHE (dystans: 260 km)
Po śniadaniu pojedziemy do Mcchety, pierwszej stolicy Gruzji i perły architektury sakralnej (UNESCO). Stromą szosą dotrzemy do cerkwi Dżwari (VI–VII w.), gdzie za sprawą św. Nino stanął pierwszy na ziemiach gruzińskich krzyż. Ze wzgórza ujrzymy panoramę miasta i styku głównych rzek Gruzji – Mtkwari i Aragwi. W centrum Mcchety zwiedzimy Sweticchoweli (XI w.), najważniejszą gruzińską katedrę z grobami królów z dynastii Bagrationi i cennymi sakraliami. Czas wolny na lunch i zakupy w rejonie kawiarni i licznych stoisk z pamiątkami. Z Mcchety ruszymy w dalszą drogę, mijając tereny, gdzie w 2008 r. rozciągał się front wojenny. Po obu stronach drogi zauważymy postawione przez gruziński Caritas domki dla uchodźców z separatystycznych republik Abchazji i Osetii Południowej (do stolicy Osetii, Cchinwali, jest stąd niewiele ponad 20 km!). Następnie zdobędziemy najstarsze w Gruzji skalne miasto Uplisciche (V w. p.n.e.), niegdyś siedzibę władców i ośrodek przedchrześcijańskiego kultu. Z kolei w pobliskim mieście Gori, gdzie urodził się Józef Stalin (Iosif Wissarionowicz Dżugaszwili), chętni będą mogli zwiedzić muzeum poświęcone radzieckiemu dyktatorowi. Przejazd do Achalciche, stolicy regionu Samcche-Dżawachetii. Dla chętnych wieczorny spacer po gruzińsko-tureckiej twierdzy Rabati (XII w.; wejście na dziedziniec bezpłatne). Nocleg.
DZIEŃ 7. ACHALCICHE – WARDZIA – BORDŻOMI – SHROSHA – KUTAISI (dystans: 350 km)
Po śniadaniu wyprawa do skalnego miasta Wardzia (XII–XIII w.), ewenementu średniowiecznego budownictwa jaskiniowego. Po zdobyciu Wardzi przerwa kawowa i przejazd do kurortu uzdrowiskowego Bordżomi. Pospacerujemy po pięknym parku Zdrojowym (XIX w.) i spróbujemy słynną wulkaniczną wodę mineralną prosto ze źródła. Następnie ruszymy na przełęcz Suramską, gdzie w wiosce Shrosha zajrzymy na tradycyjny bazar rzemieślniczy z glinianym rękodziełem: amforami kwewri i dzbankami na wino, garnkami, talerzami, ozdobami. Obiadokolacja w restauracji na trasie. Nocleg w hotelu w Kutaisi.
DZIEŃ 8. WYLOT (dystans: 10 km)
Śniadanie. Plan dnia w zależności od godziny wylotu. Transfer na lotnisko Kutaisi. Wylot.
© 2023 TAMADA TOUR. Program nie stanowi oferty handlowej w rozumieniu art. 66 par. 1 Kodeksu cywilnego, ma charakter ramowy i może ulec zmianie w zależności od czynników niezależnych od Organizatora oraz jest objęty ochroną prawa autorskiego (nie wyrażamy zgody na kopiowanie). Prawo do błędów w druku zastrzeżone; www.tamadatour.pl.
Zapisu na wycieczkę można dokonać:
Aby zarezerwować wycieczkę, należy podać dane osobowe, niezbędne do zawarcia umowy wycieczki oraz wykupienia ubezpieczenia i biletów lotniczych:
Na wskazany adres e-mail zostaną przesłane:
Odpłatność za wycieczkę należy uiścić zgodnie z podanym harmonogramem. Zapewniamy atrakcyjny, gwarantujący finansowe bezpieczeństwo podział płatności na 3 części:
Wpłat 1. i 2. można dokonać:
Szczegółowe informacje w Regulaminie.
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2023 Tamada Tour
Realizacja: Codenest
